فرهنگ هالشتات

فرهنگ هالشتات
گستره جغرافیایی	اروپا
دوران	اروپای عصر آهن
تاریخ	حدود ‎۸۰۰–۵۰۰ قبل از میلاد
گونه منطقه باستانی	هال‌اشتات
پس از	فرهنگ زمین خاکستردان
پیش از	فرهنگ له‌تن

فرهنگ هالشتات (به انگلیسی: Hallstatt culture)، فرهنگ مسلط اروپای غربی و مرکزیِ اروپایِ عصر آهن از اوایل قرن هشتم تا ششم پیش از میلاد بود، که از فرهنگ زمین خاکستردان در قرن دوازدهم پیش از میلاد توسعه یافته بود و فرهنگ له‌تن از بسیاری از جنبه‌های آن پیروی کرد. این فرهنگ عموماً با زبان نیاسلتی و سلت‌ها در ناحیه غربی هال‌اشتات و با (پیش) ایلیری‌ها در ناحیه شرقی هال‌اشتات ارتباط دارد.[1][2]

نقاشی آبرنگ سفارشِ یوهان گئورگ رامزاوئِر (Johann Georg Ramsauer) یکی از حفاری‌های او در گورستان هالشتات را مستند می‌کند - هنرمند ناشناخته محلی

این نام به دلیل محوطه شاخص آن هال‌اشتات، روستایی در سالزکامرگوت اتریش جنوب شرقی زالتسبورگ، نامگذاری شده‌است. در محوطه یک معدن نمک غنی قرار دارد و حدود ۱۳۰۰ جسد دفن شده به همراه آثار هنری در آنجا یافت شده‌اند. مواد بدست آمده از هال‌اشتات به ۴ دوره تقسیم شده‌است که از «هال‌اشتات A» تا «D» نامگذاری شده‌اند. هال‌اشتات A و B به عنوان اواخر عصر برنز در نظر گرفته شده‌است و اصطلاحات استفاده شده برای حوزه‌های وسیع‌تر مانند: «فرهنگ هال‌اشتات» یا «دوره»، «سبک» و غیره؛ و «C» و «D» مربوط به عصر آهن هال‌اشتات هستند.

تا قرن ششم قبل از میلاد، این فرهنگ گسترش یافته بود و شامل قلمروهای وسیع‌تری در دو ناحیهٔ شرق و غرب می‌شد که میان آن‌ها بسیاری از نواحی اروپای غربی و مرکزی تا آلپ قرار داشت، و تا شمال ایتالیا گسترش یافته بود. در گسترش نهاییِ فرهنگ، بخش‌هایی از بریتانیا و شبه‌جزیره ایبری را هم دربرگرفته بود.

فرهنگ هالشتات بر پایه کشاورزی بود، اما فلزکاری نیز در آن بسیار پیشرفته بود. در پایان این دورهٔ تاریخی، تجارتِ درازمدت در منطقه و با فرهنگ‌های مدیترانه ای از لحاظ اقتصادی قابل توجه بود. در این زمان تمایز اجتماعی به‌طور فزاینده‌ای با ظهور طبقهٔ نخبگان، رهبران و جنگاوران و احتمالاً کسانی با مهارت‌های دیگر اهمیت یافت و جامعه بر مبنای قبیله‌ای سازمان داده شد، گرچه اطلاعات بسیار کمی در این مورد بدست آمده‌است. تنها تعداد کمی از بزرگترین اقامتگاه‌ها مانند هوینِبورگ (آلمانی: Heuneburg‎) در جنوب آلمان با استانداردهای امروزین شهر محسوب می‌شدند تا روستا.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hallstatt culture». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در دسامبر ۲۰۱۸.

Kohl, Philip L. (1996). Nationalism, Politics and the Practice of Archaeology. Cambridge University Press. p. 134. doi:10.1179/096576693800719301. ISBN 0521558395. ... in the 1940s. They were emphatically developed by S. P. Tolstov (1946; 1947b), whose original contribution was to include the Thracian- Illyrian population (the Hallstatt culture) ...
Kuhn, Herbert (1976). Geschichte der Vorgeschichtsforschung. De Gruyter. p. 455. ISBN 3110059185. of the Middle Danube Urnfield group persisted in the eastern Alpine and the north and east Adriatic area where the Illyrian Hallstatt culture arose in the following centuries best known through its celebrated Hallstatt cemetery and the situla art.

برای مطالعهٔ بیشتر

Kristinsson, Axel (2010), Expansions: Competition and Conquest in Europe since the Bronze Age, Reykjavík: Reykjavíkur Akademían, ISBN 9979-9922-1-2, retrieved 10 October 2011

پیوند به بیرون

رسانه‌های مرتبط با فرهنگ هالشتات در ویکی‌انبار

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Kohl, Philip L. (1996). Nationalism, Politics and the Practice of Archaeology. Cambridge University Press. p. 134. doi:10.1179/096576693800719301. ISBN 0521558395. ... in the 1940s. They were emphatically developed by S. P. Tolstov (1946; 1947b), whose original contribution was to include the Thracian- Illyrian population (the Hallstatt culture) ...

[2] Kuhn, Herbert (1976). Geschichte der Vorgeschichtsforschung. De Gruyter. p. 455. ISBN 3110059185. of the Middle Danube Urnfield group persisted in the eastern Alpine and the north and east Adriatic area where the Illyrian Hallstatt culture arose in the following centuries best known through its celebrated Hallstatt cemetery and the situla art.