فرزانگان هفتگانه

فرزانگان هفتگانهٔ یونان، هفت خردمند یونان، یا حکمای سبعهٔ یونان(به یونانی: οἱ ἑπτὰ σοφοί, hoi hepta sophoi)؛ عنوانی بود که یونانیان باستان به تعدادی از شخصیت‌های مهم فلسفی، سیاسی، اجتماعی و ادبی خود در دورهٔ پیش از سقراط اطلاق می‌کردند.[1]

تصور یک هنرمند از حکمای سبعه

محمدعلی فروغی می‌نویسد:

...چنانکه در میان همه‌ی اقوام و ملل همواره اشخاص نکته‌سنج و نصیحت‌گو بوده که مردم را از سود و زیانشان آگاه و به گفته‌های خردمندانه بیدار می‌ساخته‌اند، در میان یونانیان نیز این‌گونه دانشمندان بسیار بوده و بعضی از آن‌ها نامی شده و وضع قوانین و آداب سودمند برای آن قوم نموده‌اند و گفتگو از هفت خردمند بر زبان‌ها بوده که دانشمندترین مردم خوانده می‌شدند...

درباره نام‌های این حکیمان، روایات گوناگونی هست؛ از آن جمله، اشخاص زیر، نام برده شده‌اند: بیاس، پیتاکوس، کلیبول، میزون، خیلون و سولون.[2]

در روایات گوناگون، نام ۳ تن از فرزانگان هفتگانه متفاوت ضبط شده است؛ اما نام ۴ تن مورد اتفاق نظر مورخان می‌باشد.[1]