فراری ۵۹۹

فراری ۵۹۹ نوعی خودرو است که توسط شرکت ایتالیایی فراری از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ تولید می شد.این خودرو توسط پینینفارینا زیر نظر فرانک استفنسون طراحی شده‌است.

فراری ۵۹۹
دید کلی
شرکتفراری (گروه فیات کرایسلر)
تولید۲۰۰۶–۲۰۱۲
طراحیFrank Stephenson at پینینفارینا
بدنه و شاسی
کلاسخودروی جی‌تی (S)
شکل بدنه2-door berlinetta
طرح‌بندیخودروی موتور جلو-محور عقب
مرتبطفراری ۶۱۲ اسکاییتی
پیشرانه
موتور6.0 L Tipo F140 C V12 5999 cc
جعبه‌دنده6-speed manual
6-speed "F1" sequential
ابعاد
فاصله
بین محورها
۲٬۷۵۰ میلیمتر (۱۰۸٫۳ اینچ)
طول۴٬۶۶۵ میلیمتر (۱۸۳٫۷ اینچ)
عرض۱٬۹۶۲ میلیمتر (۷۷٫۲ اینچ)
ارتفاع۱٬۳۳۶ میلیمتر (۵۲٫۶ اینچ)
وزن خالص۱٬۷۹۳ کیلوگرم (۳٬۹۵۳ پوند) GTB[1]

۱٬۷۷۹ کیلوگرم (۳٬۹۲۲ پوند) HGTE[2]

۱٬۷۴۶ کیلوگرم (۳٬۸۵۰ پوند) GTO[3]
گاهشمار
پیشینفراری ۵۷۵ام مارانلو
جانشینفراری اف۱۲

بدنه و شاسی این ماشین برای برای پایین آوردن وزن تماماً از آلومینیوم ساخته شده‌است به‌طوری‌که مهندسان فراری خودرویی با این هیبت را به وزنی حدود ۱۸۵۰ کیلو رسانده‌اند «۲۰۰ کیلو سنگین تر از تویوتا کمری و ۶۵۰ کیلو سنگین تر از سمند» که برای یک خودروی ۱۲ سیلندر یک رکورد خوب محسوب می‌شود.

پوسته موتور این فراری از مدل موتور انزو قرض گرفته شده‌است و برای پایین آوردن هزینهٔ ساخت در ساخت موتور از آلیاژها و مواد ارزان تری استفاده شده‌است این کار نه تنها کیفیت ساخت فیورانو را پایین نیاورده بلکه تجربه‌های جدید مهندسین فراری موجب شد تا این موتور مقاومت بهتری نیز بدست بیاورد و در زمینهٔ موتورهایی با این حجم پس از دو موتور از کمپانی BMW در طی دو سال مداوم از سال ۲۰۰۶ تاکنون به عنوان یکی از موتورهای برتر باشد و در جایگاه بالاتری از رقبایی همچون لامبورگینی، مکلارن مرسدس و پورشه قرار گیرد. بعد از موتور بارزترین ویژگی این خودرو سیستم فنر بندی آن است.

این سیستم که توسط کمپانی آمریکایی دلفی طراحی شده‌است به SCM معروف است؛ که با کمک ۸ حسگر (۴ حسگر برای چرخ‌ها و۴ حسگر برای کمک فنرها) دارد؛ که این حسگرها آخرین گزارش چگونگی چرخ‌ها با طول مسیر را به کامپیوتر خودرو رسانده و موجب واکنش کمک فنرها در یک هزارم ثانیه می‌شوند و بهترین حا لت را برای ادامه مسیر انتخاب می‌کند؛ و در این مدل فراری مهندسین این شرکت با بهینه‌سازی این سیستم این زمان را به یک دهم این زمان رسانده‌اند. چگونگی کار این سیستم به این صورت است که در کمک فنر این ماشین نوعی روغن هیدرولیک که به آن براده‌های آهن افزوده شده‌است وجود دارد. از سوی دیگر پیستون‌های شناور در روغن هر کمک فنر نیز با یک سیستم الکتریکی در پیوند هستند. بدین روی با بالا بردن ولتاژ، براده‌های آهن شناور در روغن، چند لایه مغناطیسی ساخته و کار بازی پیستون کمک فنر در روغن را سخت‌تر می‌نمایند. بدین گونه کمک فنرهای این ماشین سفت‌تر و با عکس این کار کمک فنرها نرم‌تر می‌شوند.

تا کنون حدود ۲۰۰۰ دستگاه از این خودرو تولید شده‌است. این مدل در سال ۲۰۱۲ با فراری اف۱۲ جایگزین شد.

منابع

اتو ویک

ویکی‌پدیای انگلیسی

ماهنامه مجله ماشین

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.