فتح تونس (۱۵۷۴)

فتح تونس
	بخشی از جنگ‌های عثمانی و هابسبورگ
	; ناوگان نیروی دریایی عثمانی در سال ۱۵۷۴ به تونس حمله کردند
تاریخ	12 July – 13 September 1574[1]
مکان	تونس
نتیجه	پیروزی امپراتوری عثمانی
تغییرات; قلمرو	تونس به قلمرو امپراتوری عثمانی افزوده شد
طرفین درگیر
امپراتوری اسپانیا	امپراتوری عثمانی
فرماندهان و رهبران
Gabrio Serbelloni (اسیر)	Occhiali[1]; Cığalazade Yusuf Sinan Pasha[1]
قوا
کل نیروها: 7,000	250–300 warships; کل نیروها: 40,000
تلفات
۶٬۷۰۰ کشته، ۳۰۰ اسیر	25,000[2]; (Spanish claim)

فتح تونس (ترکی استانبولی: Tunus'un Fethi) در سال ۱۵۷۴ فتح تونس و پیروزی نهایی توسط امپراتوری عثمانی بر امپراتوری اسپانیا بود. این نبرد واقعه‌ای بسیار مهم بود زیرا پس از آن آفریقای شمالی از سلطه مسیحیان خارج و تحت تسلط مسلمانان درآمد. همچنین به فتوحات اسپانیا در آفریقای شمالی که در سال ۱۴۹۷ تحت سلطنت کاتولیک اسپانیا آغاز شده بود خاتمه داد.[3] تصرف تونس در سال ۱۵۷۴ چیرگی امپراتوری عثمانی در مغرب شرقی و مرکزی را تثبیت کرد.[4]

سپاهیان عثمانی (حدود ۵۰۰۰ ینی‌چری) و نیروهای کابیل به رهبری پاشای الجزایر، در سال ۱۵۶۹ به سمت تونس لشکر کشیدند.

تونس در ابتدا در زمان بارباروس خیرالدین پاشا در سال ۱۵۳۴ توسط عثمانی فتح شد. اما در سال بعد، چارلز پنجم امپراتور مقدس روم یک لشکرکشی بزرگ را آغاز کرد و به نوبه خود آن را تصرف کرد. بیگ الجزایر اولوج علی پاشا تونس را در سال ۱۵۶۹ برای امپراطوری عثمانی تصرف کرد، اما پس از پیروزی مسیحیان در سال ۱۵۷۱ در نبرد لپانتو، جان اتریشی موفق شد تونس را در اکتبر ۱۵۷۳ تصرف کند.

در سال ۱۵۷۴ ویلیام خاموش و شارل نهم پادشاه فرانسه، از طریق سفیر تلاش کردند تا حمایت سلطان سلیم دوم حاکم عثمانی را بدست آورند تا جبهه جدیدی علیه فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا باز کند.[5] سلطان سلیم دوم از طریق یک پیک، که می‌کوشید هلندی‌ها را با شورشیان موریسکوس اسپانیا و دزدان دریایی الجزایر در تماس قرار دهد، پشتیبانی خود را اعلام کرد. سلیم همچنین در پاییز ۱۵۷۴ ناوگان بزرگی برای حمله به تونس فرستاد و بدین ترتیب موفق شد فشار اسپانیا را بر هلندی کاهش دهد.[6]

جستارهای وابسته

منابع

Setton, Kenneth Meyer (1984). The Papacy and the Levant, 1204–1571: Vol.IV. Philadelphia.
The new Cambridge modern history R. B. Wernham, p.354.
The Regency of Tunis and the Ottoman Porte, 1777–1814: Army and Government of a North-African Ottoman Eyâlet at the End of the Eighteenth Century by Asma Moalla, Routledge, 2004 ISBN 0-415-29781-8, p.3 [1].
Parker, Geoffrey; Smith, Lesley M. (January 1978). The General Crisis of the Seventeenth Century – Google Boeken. ISBN 978-0-7100-8865-9. Retrieved 18 March 2013.
Parker, p.61.

Geoffrey Parker, Lesley M. Smith The General crisis of the seventeenth century Routledge, 1978 شابک ‎۰−۷۱۰۰−۸۸۶۵−۵
María Antonia Garcés Cervantes in Algiers: A Captive's Tale Vanderbilt University Press, 2005 شابک ‎۰−۸۲۶۵−۱۴۷۰−۷

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[KMS-1] Setton, Kenneth Meyer (1984). The Papacy and the Levant, 1204–1571: Vol.IV. Philadelphia.

[3] The new Cambridge modern history R. B. Wernham, p.354.

[4] The Regency of Tunis and the Ottoman Porte, 1777–1814: Army and Government of a North-African Ottoman Eyâlet at the End of the Eighteenth Century by Asma Moalla, Routledge, 2004 ISBN 0-415-29781-8, p.3 [1].

[5] Parker, Geoffrey; Smith, Lesley M. (January 1978). The General Crisis of the Seventeenth Century – Google Boeken. ISBN 978-0-7100-8865-9. Retrieved 18 March 2013.

[6] Parker, p.61.