فائق الشیخ علی

فائق الشیخ علی
فائق الشیخ علی در ژانویهٔ ۲۰۱۸
عضو مجلس
به نمایندگی از بغداد
آغاز به کار
۱ ژوئیه ۲۰۱۴
دبیرکل حزب مردم برای اصلاح
آغاز به کار
ژانویهٔ ۲۰۱۱
اطلاعات شخصی
زاده۲ ژوئیهٔ ۱۹۶۳ (۵۷ سال)
نجف، عراق
ملیتعراقی بریتانیایی
حزب سیاسیحزب مردم برای اصلاح
دیگر عضویت‌های سیاسیائتلاف تمدن
اقامتگاهبغداد، عراق
محل تحصیلدانشگاه بغداد
دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی
پیشهسیاستمدار و وکیل
فائق الشیخ علی (زاده ۲ ژوئیه ۱۹۶۳) وکیل و سیاستمدار عراقی است که از سال ۲۰۱۴ تا کنون به عنوان عضو مجلس عراق فعالیت می‌کند و دبیرکل حزب مردم برای اصلاح است. در مجلس، وی عضو کمیته قضایی (حقوقی) است.[1] وی رهبری ائتلاف تمدّن برای انتخابات مجلس عراق (۲۰۱۸) را برعهده داشت.[2]

زندگی شخصی

فائق الشیخ علی در شهر نجف و در یک خاندان حوزوی برجسته متولد شد. او نوهٔ [[شیخ علی مرندی]] است که متولد مرند در ایران بود و در شهر نجف زندگی می‌کرد. نام خانوادگی او از نام جدش (شیخ علی) گرفته شده‌است. علی‌رغم این پیشینهٔ خانوادگی، او در طول زندگی خود یک سکولار لیبرال بوده‌است. فائق الشیخ علی در سال ۱۹۸۳ از دبیرستان النجف (به عربی: إعدادیة النجف) فارغ‌التحصیل شد و پس از چهار سال در سال ۱۹۸۷ مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ حقوق از دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه بغداد دریافت نمود وی سپس در سال ۱۹۸۹ وارد پیشهٔ وکالت شد و در کنار این شغل، به عنوان سیاستمدار نیز به فعالیت پرداخت.

زندگی سیاسی

شیخ علی در خیزش شعبانیهٔ ۱۹۹۱ در عراق شرکت کرد و مجبور شد در سال ۱۹۹۱ از عراق به عربستان سعودی فرار کند. سپس از سال ۱۹۹۳ در انگلستان اقامت گزید و در بیشتر جلسات و همایش‌های اپوزیسیون عراق و مخالفان صدام شرکت کرد که آخرین مورد آن، کنفرانس لندن در دسامبر ۲۰۰۲ بود. وی در دوران تبعید خود را یک کنشگر سیاسی مستقل می‌نامید و از ابتدای حضورش در انگلستان به عنوان روزنامه‌نگار صدها مقاله علیه صدام نوشت و در آن‌ها دولت عراق را به نقض حقوق بشر متهم ساخت که این مقاله‌ها عمدتاً در روزنامهٔ الحیات منتشر شدند. در این دوران، صدام شخصاً چندین بار او را تهدید به مرگ کرد.[3][4]

اتحادیه جهانی روزنامه‌ها و ناشران اخبار (WAN) در فوریه سال ۲۰۰۲ طی نامه‌ای به رئیس‌جمهور عراق صدام حسین، نگرانی جدی خود را در مورد تهدید مداوم فائق الشیخ علی ابراز کردند.[5] آن‌ها از صدام خواستند بلافاصله به سرکوب سیستماتیک دولت خود نسبت به صداهای مخالف پایان دهد و به‌طور کامل به معیارهای بین‌المللی آزادی بیان احترام بگذارد.

تبعید

در اواسط ژانویه ۲۰۰۲، ناگهان یک روز صبح کاروانی از اتومبیل‌های مشکی مرسدس و لندروورس جلوی خانه پدر او در نجف صف کشیدند. افراد مسلح، که برخی از آن‌ها ماسک‌های سیاه به چهره داشتند، در حالیکه اسلحه‌های کُلت و کلاشینکف به دست داشتند از ماشین‌ها بیرون پریده و وارد خانه شدند؛ در حالیکه دو خواهر او را به همراه چهار فرزندشان به همراه آورده بودند. دو فیلمبردار تلویزیونی عراقی با دوربین حضور داشتند و مادر، دو خواهر و برادر کوچکتر او را مجبور کردند تا در یک مصاحبهٔ ۲۵ دقیقه‌ای برادرشان فائق را نکوهش و محکوم کنند و ضبط این ۲۵ دقیقه، پنج ساعت به طول انجامید.[6]

این اتفاق پس از آن رخ داد که الشیخ علی در دسامبر سال ۲۰۰۱ در مناظره‌ای داغ در برنامهٔ «دیدگاه‌های معارض» (Conflicting Views) که از کانال الجزیره پخش می‌شد، صدام حسین را تروریست و قصاب خواند. پاتریک کوبرن، روز شنبه ۲۳ مارس ۲۰۰۲، مقاله‌ای تحت عنوان «صدام اعتراف‌های اجباری خانواده‌های منتقدان تبعید شده را از تلویزیون پخش کرد» در ایندپندنت منتشر نموده و به این اعتراف‌گیری تلویزیونی اعتراض کرد.[7][8]

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.