علاءالدین حسین خلیفه سلطان
زندگی
سید حسین معروف به خلیفه سلطان در سال ۱۰۰۱ هجری قمری در شهر اصفهان متولد شد.[1]پدرش رفیع الدین جزو سادات معروف اصفهان بود.[2] او بعد از فوت قاضی سلطان که منصب صدارت داشت از طرف عباس اول به منصب وزارت منصوب شد و مقام مهرداری توقیعات مبارکه حضرات چهاره معصوم، به وی محول گردید.[3]
خلیفه سلطان مدت زیادی را در خدمت امور دیوانی و مذهبی گذرانید و به‌طور ناپیوسته وزارت سه پادشاه، عباس اول، صفی اول و عباس دوم را به عهده داشت و آثاری از خود به جا گذاشت. از اساتید وی می‌توان به پدرش سید رفیع الدین محمد و مولی حاج محمود رنانی و شیخ بهایی اشاره کرد. وی در هنگام مراجعت از فتح قندهار در آستانه اشرفیه درگذشت. پیکرش را به نجف برده و در آنجا به خاک سپردند.
آثار
- حاشیه بر شرح لمعه
- حاشیه بر معالم الاصول در اصول فقه
- حاشیه علی الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه
- حواشی بر بعضی ابواب من لا یحضره الفقیه
- حاشیه بر الکافی در حدیث
- حاشیه بر کشاف در تفسیر
- توضیح الاخلاق نصیر طوسی
- حاشیه بر خلاصه الحساب بهائی
- دیوان شعر به زبان پارسی بالغ بر سی هزار بیت
منابع
- ریحانه الادب، ج ۳
- تاریخ عالم آرای عباسی، ج ۲،
- تاریخ عالم آرای عباسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.