عبدالمهدی طباطبائی
سید عبدالمهدی طباطبائی (۱۳۰۵ هجری قمری - ۱۳۴۵ خورشیدی) قاضی و سناتور بود.
سید عبدالمهدی طباطبائی | |
|---|---|
| سناتور | |
| مشغول به کار ۱۳۲۸ – ۱۳۳۲ | |
| حوزه انتخاباتی | تهران (دورهٔ اول) |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | تهران، ایران |
| درگذشته | ۱۳۴۵ |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} ایرانی |
| دین | اسلام شیعه دوازده امامی |
پدرش سید محمد طباطبائی از پیشوایان جنبش مشروطیت ایران بود و به سنت خانوادگی به تحصیلات دینی پرداخت. سپس با برادرش سید محمدصادق طباطبایی در اداره مدرسه اسلامی که به سبک جدید راه انداخته بودند همکاری کرد. پس از به توپ بستن مجلس در سال ۱۲۸۷ خورشیدی، مدتی در باغشاه به زنجیر کشیده و سپس به خراسان تبعید شد.
سید عبدالمهدی پس از پایان استبداد صغیر و فتح تهران در سال ۱۲۸۸ به تهران بازگشت و به استخدام عدلیه درآمد. چهل سال در مشاغل قضائی خدمت کرد و به مستشاری دیوان عالی کشور و مستشاری دادگاه انتظامی قضات رسید.[1] در سال ۱۳۲۸ به نمایندگی نخستین دوره مجلس سنا از تهران منصوب شد اما پس از پایان آن دوره، از سیاست و قضاوت کناره گرفت.
پانویس
- عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد دوم. تهران: نگاه. صص. ۹۶۶–۹۶۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.