صالح محمد خلیق

صالح محمد خلیق فرزند صوفی محمد عیسی، شاعر، نویسنده، پژوهشگر، مترجم و روزنامه‌نویس افغانستان در ۱۲ آبان سال ۱۳۳۴ هجری خورشیدی در شهر مزار شریف،مرکز استان بلخ،زاده شد.

کارنامه‌ها

تحصیلات عالی را در رشتۀ زمین‌شناسی در دانشسرای تکنیک نفت و گاز، در رشتة ادبیات فارسی در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بلخ تا درجۀ لیسانس و در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه پیام نور جمهوری اسلامی ایران تا درجۀ کارشناسی ارشد (فوق لیسانس)، به پایان برد. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۶ کارمند کارخانۀ کود شیمیایی بلخ بود و از سال ۱۳۶۹ تا کنون رئیس انجمن نویسندگان بلخ است. همزمان، وی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ مدیر مسؤول و سردبیر ماهنامة ام البلاد، از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ مدیر مسؤول روزنامهٔ بیدار، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ مدیر مسؤول ماهنامة «کیان» بود و از سال ۱۳۸۳ تا کنون رئیس ادارة اطلاعات و فرهنگ استان بلخ است. خلیق، عضو انجمن پیوند در تاجیکستان، عضو هیئت رهبری کانونهای فرهنگی مولانا جلال الدین محمد بلخی، حکیم ناصر خسرو بلخی، امیر علی شیر نوایی، مؤسس ماهنامۀ ادبی راه، نشریة انجمن نویسندگان بلخ و عضو هیئت تحریر برخی از نشریه‌های افغانستان بوده و است و در ارتباط با فعالیت‌های فرهنگی سفرهای رسمی و کاری متعددی به کشورهای ایران، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، پاکستان، هندوستان، عربستان سعودی ، فرانسه، امارات متحدۀ عربی، ترکیه، لهستان و ایالات متحدۀ آمریکا داشته‌است. خلیق، شعر می‌گوید، در زمینه‌های فرهنگ، ادبیات و تاریخ می‌نویسد و در گستره‌های تاریخ و دانش و فن آوری نو آثاری از زبان روسی به فارسی برگردان کرده‌است.

آثار چاپ شده

مجموعه‌های شعری «سلام به آفتاب» (بلخ،۱۳۶۳)، «کاج بلند سبز» (بلخ،۱۳۶۶)، «بر پای راه ابریشم» (بلخ،۱۳۷۲)، «یک آسمان ستاره»(بلخ،۱۳۸۲)، «از اوج‌های آبی ...» (کابل،۱۳۸۶)، «سرود ملّی عشّاق» (کابل،1391)،«در بامیانِ قلبِ منی» (کابل، 1392)، «مراد از بلخ، تو بودی...» (کابل، 1393)، «نقطه و نقطه، باز هم نقطه» (کابل، 1393)، «اینک فقط تو مانده ای» (کابل، 1393)، «سوگ‌نامۀ گل سرخ» (کابل، 1394)، «آخرین مرز بی‌کرانی» (کابل، 1394)، «هیجانِ جان» (کابل، 1395)، «سرنوشتی دیگر» (کابل، 1395)، «سخن عشق» (ترجمۀ شعر خلیق به زبان روسی) (کابل، 1395)؛ و کتاب‌های پژوهشی «جشنهای آریایی» (بلخ،۱۳۷۰)، «عُقاب» (تهران/۱۳۷۵)، «سرگذشت روزنامة بیدار» (پیشاور،۱۳۸۰)، «فریاد آزادی» (نگرشی بر سروده‌های علامه سید اسماعیل بلخی) (بلخ، ۱۳۸۴)، «تاریخ ادبیات بلخ از کهنترین روزگاران تا اوایل سدة بیست و یکم» (کابل، ۱۳۸۷)، «تاریخ روزنامه‌نگاری بلخ» (تهران، 1389)، «ساحه‌های باستانی و بناهای تاریخی بلخ» (تهران، 1394)، «آهنگ کیانی» (گزیدۀ سروده‌های شاعران در ستایش درۀ کیان) (کابل، 1392)، «آیینه در آیینه» (نقد و نظر) (کابل، 1394)، «تأثیر شاه‌نامه بر شعر مقاومت افغانستان» (تهران، 1395).

سرچشمه‌ها
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.