صادق‌خان زند
محمدصادق بهادرخانِ زند برادر تنی کریم خان زند، پنجمین فرمانروای دودمان زند و پدر بزرگ لطفعلی خان زند بود.
| صادق‌خان زند | |
|---|---|
| اعتمادالدوله[1]، زهیرالدوله | |
 | |
| شاه ایران | |
| سلطنت | یکشنبه ۹ شعبان ۱۱۹۳ تا ۱۸ ربیع‌الاول ۱۱۹۶ ه.ق. |
| پیشین | ابوالفتح‌خان زند |
| جانشین | علیمرادخان زند |
| زاده | ملایر |
| آرامگاه | |
| همسران |
|
| فرزند(ان) | جعفر خان ابراهیم خان محمدتقی خان علی‌نقی خان عبدالله خان |
| دودمان | دودمان زند |
در زمان کریم خان والی بصره بود. پس از مرگ کریم خان و قدرت‌گیری زکی خان زند (به اسم فرزندان کریم خان) به قصد تصرف شیراز حرکت نمود ولی به جهت تهدید زکی خان به دستگیری و شکنجهٔ خانوادهٔ سپاهیان صادق خان، کاری از پیش نبرد و به سوی کرمان حرکت کرد و آن جا را تصرف نمود. با کشته شدن زکی خان در ۲۸ جمادی‌الاول ۱۱۹۳ ه.ق. خود را به شیراز رساند. برای مدت کوتاهی فرمانروایی ابوالفتح خان زند (فرزند ارشد کریم خان) را پذیرفت ولی اندکی بعد در یکشنبه ۹ شعبان ۱۱۹۳ ه.ق. او را بر کنار کرد و خود را فرمانروای زند خواند و به روایتی ابوالفتح خان را کور نمود. روایت دیگر کور کردن ابوالفتح خان را به دستور علیمراد خان عنوان می‌کند. سرانجام از علیمراد خان شکست خورد و در ۱۸ ربیع‌الاول ۱۱۹۶ ه.ق. به قتل رسید یا به روایتی خودکشی کرد.[2]
تبارنامه
پانویس
- https://www.royalark.net/Persia/zand2.htm
- رستم‌التواریخ، به اهتمام عزیزالله علیزاده، تهران: انتشارات فردوس، چاپ دوم، ۱۳۸۲،
پیوند به بیرون
صادق‌خان زند | ||
| پادشاهی ایران | ||
|---|---|---|
| پیشین: ابوالفتح‌خان زند |
حاکم ایران ۱۱۵۸ - ۱۱۶۰ خورشیدی |
پسین: علیمرادخان زند |