شکستگی کالیس
شکستگی کالیس یکی از انواع شکستگی‌های انتهای پایینی استخوان ساعد است که استخوان زند زبرین دچار شکستگی می‌شود و مچ دست به عقب می‌رود . ناهنجاری ظاهری ایجاد شده را به صورت بدشکلی (دفرمیته) سرنیزه‌ای یا چنگالی توصیف می‌کنند .
| شکستگی کالیس | |
|---|---|
 | |
| پرتونگاری شکستگی کالیس با جابجایی کم و دفرمیته واضح | |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| تخصص | روماتولوژی |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | S52.5 |
| آی‌سی‌دی-9-CM | 813.41 |
| دادگان بیماری‌ها | 2959 |
| مدلاین پلاس | 000002 |
| ئی‌مدیسین | radio/822 emerg/370 radio/199 |
| سمپ | D003100 |
نامگذاری
به‌صورت کلی و مبهم، هر شکستگی انتهای ساعد را که شامل انتهای دور (دیستال) رادیوس باشد، و بعضی از اجزای مچ هم در آن به عقب رفته باشند را شکستگی کالیس در نظر می‌گیرند، اما در کاربرد دقیق و فنی، سه جزء اصلی برای شکستگی کلیس به شرح زیر وجود دارد:
- شکستگی عرضی استخوان زند زبرین
- فاصله یک اینچی (۲٫۵۴ سانتیمتری) از مفصل رادیوکارپال
- عقب رفتگی مچ و زاویه دار شدن امتداد استخوانی
سبب
افتادن روی دست باز باعث این شکستگی می‌شود . اوایل، این شکستگی را در زنان سالخورده‌ای که دچار پوکی استخوان و یائسگی بودند شرح دادند، اما فقط منحصر به این گروه نیست . ارتباط این شکستگی با پوکی استخوان به حدی است که تنها یک شکستگی از آن ارتباط بیشتری با استئوپوروز دارد که شکستگی ستون فقرات است.
تشخیص
پرتونگاری با اشعه ایکس از نماهای قدامی_خلفی و جانبی روش اصلی تشخیصی می‌باشد . شکستگی کلاسیک استخوان کالیس (colles) دارای مشخصات زیر است: -شکستگی عرضی استخوان زند زبرین (رادیوس) -شکستگی در یک اینچی نزدیک به مفصل رادیو کارپال -جابجایی غیر طبیعی مچ دست به سمت پشت و ایجاد زاویه پشتی غیر عادی.
درمان
برای موارد بدون عارضه، گچ‌گیری درمان انتخابی است .
نام شکستگی
این شکستگی را به نام دکتر آبراهام کولیز، جراح ایرلندی ای که آن را در ۱۸۱۴ شرح داد نامگذاری کرده‌اند .