سکنت (تاج)

تاج سِکنِت (به انگلیسی: Pschent) نام تاج دوتایی مصر باستان بوده است که نماد یکپارچگی مصر علیا و سفلی به شمار می‌رفته. مصریان باستان از آن با نام سخمتی (sekhemti) به معنای "دو نیرومند" یاد می‌کردند.[1] این تاج از ترکیب دو تاج تشکیل می‌شده:

تاج سکنت

تاج دوتایی سکنت نمادی سیاسی بوده که پادشاهی بر "دو سرزمین" را نمایش می‌داده؛ مصر علیا و سفلی که در دوران پیش‌دودمانی و میانی یکم به مناطقی جدا از هم با پادشاهانی گاه دشمن با هم تقسیم شده بود. این تاج به شاهان مشروعیت لازم برای ادعای پادشاهی بر شمال و جنوب مصر را می‌داد و گمان بر این می‌رفته که اگر چنین نمی‌بوده، مصر شکوفا و با عظمت نمی‌گشته. نخستین کسی که این تاج را بر سر گذاشته منس بوده که به گمانی همان نارمر است.[2]

نگارخانه

منابع

  1. Griffith, Francis Llewellyn (۱۸۹۸)، A Collection of Hieroglyphs: A Contribution to the History of Egyptian Writing، Egypt Exploration Fund، ص. ۵۶
  2. Toby A. H. Wilkinson (۱۹۹۴), Early Dynastic Egypt, Routledge, London/New York, p. ۱۹۶, ISBN 0-415-18633-1
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.