سونگ (ماهی)

ماهی سونگ (نام علمی: Luciobarbus esocinus) گونه ای بزرگ از ردهٔ پرتوبالگان بوده که بومی رودخانه دجله و فرات در کشورهای ایران، عراق، سوریه و ترکیه می‌باشد.[1]

سونگ
وضعیت بقا
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرتوبالگان
راسته: کپورماهی‌سانان
تیره: کپورماهیان
زیرخانواده: زردپریان
سرده: Luciobarbus
گونه: L. esocinus
نام علمی
Luciobarbus esocinus
Heckel, 1843
مترادف
  • Barbus esocinus (Heckel, 1843)[2]

این گونه به عنوان ماهی خوراکی بسیار گران بها است، اما به دلیل صید بی‌رویه و از بین رفتن زیستگاه تعداد آن‌ها کاهش یافته و باعث آسیب‌پذیری آن شده‌است.[1] این گونهٔ ماهی در دوران باستان نیز مشهور و مورد توجه بوده‌است و تصاویری از ۱۵۰۰–۱۰۰۰ سال پیش از میلاد وجود دارد که نشان می‌دهد کشیشان آشوری و بت‌ها پوشیده از پوست این ماهی هستند.[3]

شرح

طول این ماهی حداکثر تا ۲٫۳ متر (۷٫۵ فوت) و وزن آن تا ۱۴۰ کیلوگرم (۳۱۰ پوند) گزارش شده‌است اما به‌طور معمول دارای طولی معادل ۱–۱٫۵ متر (۳٫۳–۴٫۹ فوت) و وزن ۶۰ کیلوگرم (۱۳۰ پوند) است. این گونه یکی از بزرگ‌ترین گونه‌های کپورماهیان است و می‌تواند دست کم تا ۱۷ سال عمر کند.[1] این ماهی دارای یک سر بزرگ، با دهانی فاقد دندان است. بدن این ماهی نقره ای رنگ است و با فلس‌های کوچکی پوشانده شده‌است. این ماهی دارای یک بالهٔ پشتی و یک جفت بالهٔ سینه ای و شکمی است و بالهٔ مقعدی و دمی آن زرد رنگ است.[4]

توزیع، زیستگاه و رفتار

ماهی سونگ گونه ای بومی حوضه‌های آبریز رودخانه‌های فرات و دجله است و در کشورهای ایران، عراق، سوریه و ترکیه پراکندگی دارد. ماهی‌های بزرگ‌تر معمولاً در رودهای بزرگ و عمیق‌تر دیده می‌شوند و فقط جهت تخمگذاری به نقاط کم عمق تر مهاجرت می‌کنند.[1][5] این ماهی از طیف وسیعی از غذاها اعم از زئوپلانکتون‌ها، بی مهرگان، ماهی‌ها، پرندگان و همچنین از فیتوپلانکتون استفاده می‌کند اما به‌طور معمول ماهی‌های کوچک‌تر حدود نیمی از غذای این گونه را تشکیل می‌دهند.[3][6]

حفاظت

این گونه در حال حاضر بر اساس رتبه‌بندی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) به عنوان گونهٔ آسیب‌پذیر طبقه‌بندی شده‌است.[1] اگرچه اطلاعات قابل اتکایی از جمعیت این گونه در دسترس نیست اما بر اساس گزارش‌ها در دهه‌های اخیر به دلیل صید بی‌رویه تعداد این ماهی به شدت کاهش یافته‌است. ماهی سونگ دارای پتانسیل مناسبی جهت تکثیر و آبزی پروری می‌باشد و در اسارت نیز با موفقیت پرورش داده شده‌است.[3]

منابع
  1. Freyhof, J. (2014). "Luciobarbus esocinus". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2014: e.T19378572A19848902. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T19378572A19848902.en.
  2. Synonyms of Luciobarbus esocinus Heckel, 1843
  3. Özgür, M.E. (2016). The Luciobarbus esocinus (Heckel, 1843) from the Euphrates River Basin: An introduction about its past, present and future. Proceedings of the 2nd International Congress on Applied Ichthyology & Aquatic Environment 10 - 12 November 2016, Messolonghi, Greece. شابک ‎۹۷۸−۶۱۸−۸۰۲۴۲−۳−۶
  4. «Luciobarbus esocinus, Mangar». www.fishbase.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۱۸.
  5. Jörg Freyhof (Leibniz Institute of Freshwater Ecology and Inland Fisheries، Berlin) (۲۰۱۴-۰۲-۲۱). «IUCN Red List of Threatened Species: Luciobarbus esocinus». IUCN Red List of Threatened Species. doi:10.2305/iucn.uk.2014-1.rlts.t19378572a19848902.en. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۱۸.
  6. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Special:BookSources/978-618-80242-3-6. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.