سقوط آشور

سقوط آشور هنگامی رخ داد که اولین شهر و پایتخت قدیمی و مذهبی امپراتوری آشور نو به دست نیروهای پادشاهی ماد افتاد. غارت پس از تصرف آن، شهر را تا حدی ویران کرد؛ با این حال در دوران شاهنشاهی هخامنشی بازسازی شد و به نظر می‌رسد که یک دولت نیمه یا کاملاً مستقل آشوری در زمان شاهنشاهی اشکانی بوده‌است و تا پیش از تصرف آن توسط شاهنشاهی ساسانی در اواخر قرن ۳ میلادی وجود داشته. این شهر تا زمان کشتارهای تیمور در قرن ۱۴ میلادی در کنترل آشوریان بود.[5]

سقوط آشور
بخشی از تسخیر امپراتوری آشور توسط پادشاهی ماد و امپراتوری بابل
تاریخ۶۱۴ پ. م[1]
مکانآشور
نتیجه پیروزی پادشاهی ماد[2][3]
طرفین درگیر
پادشاهی ماد امپراتوری آشور نو
فرماندهان و رهبران
هووخشتره سین-شر-ایشکون[4]
قوا
نامشخص نامشخص
تلفات
نامشخص از دست دادن شهر[1]

پیش زمینه

از زمان پایان سلطنت آشوربانی‌پال را در ۶۲۷ پ. م امپراتوری آشور نو در موقعیت خطرناکی بود. جنگ داخلی، شورش‌ها در بابل، آناتولی، قفقاز و در شام همراه با هجوم مادها، بابل و سکاها برای امپراتوری درگیر از جنگ داخلی بسیار زیاد اثبات شد. در سال ۶۱۶ پ. م، بابلی‌ها استقلال واقعی خود را از آشوریان برقرار کردند.

حمله به شهر

در سال ۶۱۵ پ. م، مادها و متحدان آنها آررافا را فتح کردند.[6] سال بعد، آنها آشور را محاصره کردند. بیشتر آنچه از ارتش آشور باقی مانده بود در نینوا بود و قادر به کمک نبود. سرانجام، پس از درگیری‌های خونین تن به تن (که بعداً جمجمه‌ها و اسکلت‌های زیادی از آن پیدا شد)، ظاهراً این شهر در سال ۶۱۴ پ. م گرفته شد.[7]

منابع
  1. Healy, Mark (1991). The Ancient Assyrians. New York: Osprey. p. 55.
  2. A Companion to the Archaeology of the Ancient Near East "In 614 BC Assur was conquered by the Medes under king Cyaxares (625-585 BC)"
  3. The Fall and Rise of Jerusalem: Judah Under Babylonian Rule "the Medes left Arrapha, attacked Kalhu (Nimrud) and Ninuwa (Nineveh), and continued rapidly northward to capture the nearby city of Tarbisu. Afterward, they went back down the Tigris and laid siege to the city of Assur. The Babylonian army came to the aid of the Medes only after the Medes had begun the decisive offensive against the city, capturing it, killing many of its residents, and taking many others captive."
  4. Healy, Mark (1991). The Ancient Assyrians. New York: Osprey. p. 6.
  5. http://www.nineveh.com/Assyrians%20after%20Assyria.html
  6. A companion to Assyria: page 192
  7. A Companion to Assyria: page 192
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.