سفارت

سفارت نمایندگی دائم یا موقت یک کشور در کشوری دیگر می‌باشد. گاهی محل اقامت سفیر یا نمایندگان دولت‌های خارجی در داخل سفارت آن کشور قرار دارد. بر طبق «قرارداد وین دربارهٔ روابط سیاسی» (ماده بیست و دو، بیست و چهار و سی‌ام) سفارت خانه‌ها، بایگانی، اسناد این مکان‌ها و همچنین محل اقامت مأموران از مصونیت سیاسی برخوردارند. این بدان معناست که کشور میزبان کلیه تدابیر لازم جهت محافظت از اماکن دیپلماتیک در برابر تجاوز و خرابکاری را اتخاذ نماید و حافظ امنیت آنان باشد.

سفارت واتیکان در تهران

برخلاف باور رایج سفارت هر کشور قلمرو مستقل آن کشور نبوده و بخشی از خاک آن محسوب نمی‌شود.[1] و فقط از اجرای برخی قوانین محلی در محدوده خود معاف هستند، بلکه به نظر می‌رسد این باور اشتباه ریشه در مصونیت‌ کامل دیپلماتیک دارد که در قرارداد وین به آن‌ها اشاره شده‌است. از آن جمله می‌توان به این مورد اشاره کرد که «مأمورین کشور میزبان جز با کسب اجازه از مسئول سفارت حق ورود به این اماکن را نخواهند داشت.» [2] بااین وجود حمله به سفارت یک کشور، میتواند حمله به خاک آن کشور هم محسوب شود.[3]

جستارهای وابسته

منابع
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سفارت در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  1. 'Laws and Rules Regarding Extraterritoriality' on integrity-legal.com: "There is a common misconception that Embassies and Consulates have extraterritoriality. As anecdotal evidence of this misconception, people will often say things like, 'the US Embassy sits upon United States soil.' For the most part, this is not the case as extraterritoriality is not conferred upon an Embassy or Consulate, but in some situations extraterritoriality may be created by Treaty".
  2. "What is a U.S. Embassy?". diplomacy.state.gov. Archived from the original on 2018-05-10. Retrieved 2014-01-06.
  3. Sadoff, David A. 2016 Bringing International Fugitives to Justice: Extradition and its Alternatives, Cambridge University Press, p. 72


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.