سانسور در آمریکا
در حالت کلی، آزادی بیان به عنوان اصلی جدایی ناپذیر از ارزش‌های آمریکایی تحت متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود.در ایالات متحده ابراز گونه‌های مشخصی از صحبت‌های نفرت‌انگیز تا هنگامی که افراد وارد کارهایی نشوند که غیرقانونی تلقی می‌شود، آزاد است. اگرچه بیشتر سخنان نفرت‌انگیز و سخت، افراد، گروه‌ها و موسسه‌ها را همانند کلیسای وست‌برو باپتیست به تحت پیگرد قانون کشیدن، کشانده است.
| بخشی از مجموعه نوشتارها درباره | ||
| سانسور | ||
|---|---|---|
 | ||
| بر پایه کشور | ||
|
||
| همچنین ببینید | ||
| سانسور و جاسوسی اینترنتی بر حسب کشور | ||
| آزادی بیان بر پایه کشور | ||
مطابق با گزارش سال ۲۰۰۹ گزارشگران بدون مرز، ایالات متحده فعلا در اتحادی همراه با لوگزامبورگ و بریتانیا برای ۲۰اُمین دورهٔ آزادی مطبوعات می‌باشد. گفتارهای سخت و وقاحت‌آمیز و تهمت‌ها در بیشتر رسانه‌ها توسط دولت یا بیشتر توسط خود رسانه محدود شده است.[1]
فعالیت‌های ضدکمونیستی سناتور جوزف مک‌کارتی (۱۹۰۸ تا ۱۹۵۷) در آغاز دوره جنگ سرد، که موجب شد موجی از عوام‌فریبی، سانسور، فهرست‌های سیاه، گزینش شغلی، مخالفت با روشنفکران، افشاگری‌ها و دادگاه‌های نمایشی و تفتیش عقاید، فضای اجتماعی دهه ۱۹۵۰ آمریکا را دربرگیرد. بسیاری از افراد به ویژه روشنفکران، به اتهام کمونیست بودن شغل خود را از دست دادند و به طرق مختلف آزار و اذیت شدند.
مک کارتییسم هم چنین دوران سیاهی را برای هالیوود رقم زد و کارگردانان زیادی را به بهانه کمونیست بودن تحت تعقیب قرار داد.[2]
پانویس
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Censorship in the United States». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۰.
- نیازمند منبع
- مارشال برمن. «فصل فاوست گوته:تراژدی توسعه و رشد». تجربه مدرنیته. ترجمهٔ مراد فرهادپور. نشر طرح نو. ص. صفحات ۴۵ و ۴۶.
