ساعت دیجیتالی

ساعت دیجیتالی نوعی از ساعت است که زمان را به صورت دیجیتالی (یعنی در قالب عددها یا سایر نمادها) نشان می دهد. در مقابل، در ساعت آنالوگ، زمان با موقعیت های عقربه ها نشان داده می شود.

ساعت زنگ دار دیجیتال پایه و بدون رادیو. علامت سمت چپ بالای نمایشگر نشان می دهد که ساعت 4:00 بعد از ظهر است ، نه 4:00 صبح.
ساعت زنگ دار رادیویی 1969 (سونی Digimatic 8FC-59W) با صفحه نمایش اولیه مکانیکی-دیجیتال

ساعتهای دیجیتال اغلب با موتورهای الکترونیکی همراه هستند( به عنوان مثال ساعت های سری جی شاک کاسیو عمدتا هم نمایشگر دیجیتال دارند هم عقربه )، اما اصطلاح "دیجیتال" فقط به صفحه نمایش مربوط می شود، نه به مکانیسم حرکت. (هر دو ساعت آنالوگ و دیجیتال می توانند به صورت مکانیکی یا الکترونیکی رانده شوند ، اما مکانیسم های "ساعت های مکانیکی" دارای نمایشگرهای دیجیتال، نادر هستند.)

تاریخ

اولین ساعت جیبی دیجیتال اختراع مهندس اتریشی Josef Pallweber بود که مکانیسم "ساعت پرشی" خود را در سال 1883 ایجاد کرد. به جای عقربه های معمولی ، ساعت پرشی دو پنجره داشت که ساعت و دقیقه را از طریق عقربه های دندانی شکلی که روی صفحات چرخان قرار داشتند، نشان می داد. تا سال 1885 مکانیسم Pallweber در ساعت های جیبی توسط Cortébert و IWC به بازار عرضه شد. مکانیسم ساعت پرشی Pallweber از دهه 1920 در ساعت های مچی به کار رفت و هنوز هم استفاده می شود ( Chronoswiss Digiteur). در حالی که مخترع اصلی در آن زمان مارک ساعت نداشت ، از آن زمان نام وی توسط یک سازنده ساعت تازه تاسیس، زنده شده است. [1]

ساعت های پلاتو از ایده مشابه اما در قالب یک طرح متفاوت استفاده می کردند. محصولات این شرکت در نمایشگاه جهانی سنت لوئیس در سال 1904 ، تولید شده توسط شرکت ساعت آنسونیا معرفی شدند. یوجین فیچ در نیویورک طرحی ساعتی را در سال 1903 به ثبت رساند. [2] 13 سال قبل از آن، ژوزف پال وبر Pallweber اختراع مشابهی را با استفاده از کارت های دیجیتال (متفاوت از اختراع 1885 خود در استفاده از دیسک در حال حرکت) در آلمان (DRP شماره 54093) به ثبت رساند. [3] کارخانه آلمانی Aktiengesellschaft für Uhrenfabrikation Lenzkirch چنین ساعتهای دیجیتالی را در سال 1893 و 1894 ساخت. [4]

اولین اسند ختراع ثبت شده برای ساعت زنگ دار دیجیتال توسط پروتزمن DE Protzmann و دیگران در 23 اکتبر 1956 در ایالات متحده ثبت شد. پروتزمن و همکارانش همچنین ساعت دیجیتالی دیگری را در سال 1970 اختراع کردند که گفته می شود از حداقل قطعات متحرک استفاده می کرد. دو صفحه جانبی دارای عددی دیجیتالی بین آنها بودند ، در حالی که یک موتور الکتریکی و دنده بادامک در خارج از حرکت کنترل شده قرار داشت. [2]

در سال 1970 ، اولین ساعت مچی دیجیتال با نمایشگر LED تولید انبوه شد. این ساعت پولسا (Pulsar) نام داشت و توسط شرکت Hamilton Watch ساخته شد.

با گذشت سالها ، انواع مختلفی از ساعتهای زنگ دار دیجیتال ایجاد شده است. ساعت های دیجیتالی تولید کمپانی کاسیو در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی را می توان آغازگر محبوبیت ساعت های دیجیتال دانست.[5]

در اتحاد جماهیر شوروی ، ساعتهای دیجیتالی 7 قسمتی به Elektronika 7 معروف بودند.

ساختار

ساعتهای دیجیتالی به طور معمول از نوسان 50 یا 60 هرتزی توان متناوب یا نوسانگر کریستالی 32،768 هرتزی همانند ساعتهای کوارتز برای حفظ زمان استفاده می کنند. بیشتر ساعتهای دیجیتالی ساعت روز را با فرمت 24 ساعته نمایش می دهند. در ایالات متحده و چند کشور دیگر ، گزینه ترتیب توالی ساعتی که معمولاً استفاده می شود ، فرمت 12 ساعته است (با برخی از نشانه های AM یا PM). برخی از ساعت های زمانی ، مانند بسیاری از ساعتهای دیجیتالی ، می توانند بین حالتهای 12 تا 24 ساعته جابجا شوند. گاه ساعتهای دیجیتال، صفحات ساعت های آنالوگ را با صفحه نمایش LCD شبیه سازی می کنند و گاهی اوقات این موارد به عنوان "دیجیتال" توصیف می شوند.

صفحه نمایش
صفحه نمایش ساعت دیجیتال.

برای نمایش زمان ، بیشتر ساعتهای دیجیتالی از یک LED هفتگانه ، VFD یا LCD برای هر چهار رقم استفاده می کنند . آنها معمولاً عناصر دیگری را نیز شامل می شوند تا مشخص کنند زمان AM است یا PM و این که زنگ هشدار تنظیم شده است یا خیر.

تنظیمات

اگر افراد در تنظیم زمان در بعضی از طرح های ساعت دیجیتالی در دستگاه های الکترونیکی مشکل داشته باشند، این ساعت ها به صورت پیش فرض، پس از روشن شدن ، 00:00 یا 12:00 را نمایش می دهد. [6] [7]

از آنجا که آنها با برق کار می کنند ، ساعت های دیجیتال هر زمان که برق قطع شود ، حتی برای مدت بسیار کوتاه نیاز به تنظیم مجدد دارند. این یک مشکل خاص در مورد ساعتهای زنگ دار است که هیچ گونه پشتیبان گیری از "باتری" ندارند ، زیرا قطع برق در طول شب معمولاً از ایجاد ساعت زنگ ساعت در صبح جلوگیری می کند.

برای کاهش مشکل ، بسیاری از دستگاه هایی که برای کار با برق خانگی طراحی شده‌اند ، از یک باتری پشتیبان برای حفظ زمان در هنگام قطع برق و در زمان قطع اتصال از منبع تغذیه استفاده می کنند. اخیراً ، برخی از دستگاهها روشی برای تنظیم خودکار زمان دارند ، مانند استفاده از سیگنال زمانی رادیویی، استفاده از ساعت اتمی ، گرفتن زمان از تلویزیون ماهواره ای یا اتصال رایانه ای موجود.

  • ساعت باتری LCD بدون هشدار
  • رادیو ساعت دیجیتال پریمیوم با تنظیم دیجیتال
  • رادیو ساعت دیجیتال پایه ای با تنظیم آنالوگ

کاربردهای ساعتهای دیجیتال
این ساعت دیجیتال به یک اجاق وصل شده است.
این ساعت دیجیتال نسبت به دما واکنش نشان می دهد.

از آنجا که ساعتهای دیجیتالی می توانند وسایل بسیار کوچک و ارزان قیمت باشند که محبوبیت طراحی محصولات را افزایش می دهد ، اغلب در انواع دستگاه هایی مانند اتومبیل ، رادیو ، تلویزیون ، اجاق های مایکروویو ، فرهای آشپزی استاندارد ، رایانه ها و تلفن های همراه گنجانیده می شوند. ب

منابع
  1. "Home page". JosefPallweber.com. Archived from the original on 2015-10-01. Retrieved 2015-11-07.
  2. Churm, Thomas M. (November 5, 2013). "A Short History of Digital Clocks and Watches". Alarm Clock Blog. Archived from the original on March 1, 2016. Retrieved 2016-02-28.
  3. Imperial Patent Office (October 27, 1890). "Patent No. 54093" (PDF). German Patent and Trademark Office (به آلمانی). Retrieved 2015-11-07.
  4. "Is digital more precise?". The German Clock Museum. April 2015. Archived from the original on 2015-09-23. Retrieved 2015-11-07.
  5. آشنایی با ساعت های برند کاسیو
  6. "Radio Controlled LED Alarm Clock Instruction Manual — SM2442" (PDF). Zeon Ltd. Archived from the original (DOC) on 3 March 2016. Retrieved 2015-11-07.
  7. "Stopped Clock". TV Tropes. Archived from the original on 2015-11-05. Retrieved 2015-11-07.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.