زیگیزموند، امپراتور مقدس روم

زیگیزموند (به آلمانی: Sigismund) یا ژیگموند (مجاری:Zsigmond، کراوت:Žigmund) (زادهٔ ۱۴ فوریهٔ ۱۳۶۸ - مرگ ۹ دسامبر ۱۴۳۷) پادشاه مجارستان، کرواسی، بوهم، ایتالیا و آلمان و از ۱۴۳۳ تا سال مرگش امپراتور مقدس روم بود. وی واپسین امپراتور از دودمان لوکزامبورگ بود.

زیگیزموند، امپراتور مقدس روم
پادشاه مجارستان، کرواسی، بوهم، ایتالیا و آلمان و امپراتور مقدس روم
زیگیزموند
تاج‌گذاریاز ۱۴۳۳ تا
پیشینماریای یکم (بوهم)
ونتسل
جانشینفریدریش سوم
زاده۱۴ فوریهٔ ۱۳۶۸
نورنبرگ,
درگذشته۹ دسامبر ۱۴۳۷ (۶۹ سال)
آرامگاه
اورادئا, رومانی
همسر(ان)ماریا، شهبانوی مجارستان
دودماندودمان لوکزامبورگ
پدرکارل چهارم

او یکی از اعضای انجمن کنستانتس بود که به وضعیت تفرقه درون کلیسا و دستگاه پاپ پایان دادند. بخش عمده‌ای از زندگی او درگیر با جنگ‌های هوسی بود.

زندگی

او در نورنبرگ زاده‌شد و پسر کارل چهارم بود. در ۱۳۸۱ هنگامی که تنها سیزده سال داشت از سوی برادرش ونتسل به کراکوف فرستاده‌شد تا زبان لهستانی را فراگیرد و با مردمان آن سامان آشنا گردد تا زمینه‌های فرمانروایی‌اش بر آن سرزمین فراهم شود. اگرچه در آینده با گرایش بزرگان لهستان به سوی لیتوانی او به پادشاهی این سرزمین نرسید.

در ۱۳۸۲ او با ماریا، شهبانوی مجارستان پیمان زناشویی بست. اندکی پس از آن شورشیان کروات به کاروان ماریا تاختند، او جان سالم به در برد ولی مادر و خویشانش کشته‌شدند. ماریا زیگیزموند را مسئول این واقعه دانسته و تا زمانی که در ۱۳۹۵ در هنگام بارداری از اسب فروغلتید و کشته‌شد جدا از او زیست.

زیگیزموند در ۱۳۸۷ با پشتیبانی بزرگان مجارستان تاج پادشاهی این کشور را در سیکشفهروار بر سرنهاد. در ۱۳۹۶ با ترک‌ها جنگید و مرزهای مجارستان را در کرانهٔ دانوب پاسداری نمود. پاپ بونیفاس نهم از این پیروزی خرسند شد و زیگیزموند هم در میان مجارها محبوبیت یافت. اروپا به جمع‌آوری نیرو پرداخت و خود زیگیزموند با ۹۰هزار تن از آب گذشت و ویدین را گشود. در نزدیکی نیکوپول در بلغارستان کنونی اردوزد. در این میان بایزید یکم دست از شهربندان قسطنطنیه کشید و در جنگ نیکوپولیس نیروهای مسیحی را شکست داد.

پس از این شکست بزرگان مجارستان برآشفتند و این سبب شورش‌هایی گردید. پس از آن زیگیزموند توجه‌اش را معطوف به آلمان و بوهم نمود و کوشید از برادرش ونتسل پشتیبانی کند، ولی نتوانست و ونتسل در ۱۴۰۰ میلادی از پادشاهی آلمان برکنارشد و روپرشت به شاهی رسید. در زمان به زندان افتادن ونتسل هم او چند ماهی کنترل اوضاع را در بوهم بر عهده گرفت. سپس موجبات آزادی او را فراهم نمود. در ۱۴۰۳ بزرگان مجارستان با تحریک جمهوری ونیز از شورش لازلوی ناپلی پشتیبانی کردند، این شورشی که از دودمان آنژو بود تعدادی از شهرهای دالماتیا را به ونیزی‌ها فروخت. اقدامات زیگیزموند در برابر او سبب فتوحات او در ایتالیا گردید.

آنگاه او به سوی اسلاونی روی گرداند و چون با مقاومت روبه‌رو شد در ۱۴۰۸ به کشتار کروات‌ها و بوسنیایی‌ها پرداخت و از جمله ۲۰۰ تن از نجیب‌زادگان کروات را که در جنگ با ترکان نیز شرکت داشتند از دم تیغ گذراند.

در ۱۴۱۰ که روپرشت مرد، امرای انتخاباتی او را به پادشاهی آلمان برگزیدند و او در آخن تاج پادشاهی آلمان را بر سر نهاد.

در ۱۴۱۰ با یاری شوالیه‌های تتونیک به جنگ با لهستانی‌ها دست زد ولی کاری از پیش نبرد. در ۱۴۱۲ به گردآمدن انجمن کنستانتس که مأمور رفع آشفتگی در دستگاه پاپ بود یاری رساند. این انجمن در ۱۴۱۵ رای به سوزاندن در آتش یان هوس اصلاح‌طلب چک به جرم الحاد را داد.

زیگیزموند یک بار دیگر هم در ۱۴۲۸ به نبرد با ترک‌ها پرداخت. در ۱۴۳۳ میلادی اوژن چهارم تاج امپراتوری مقدس روم را بر سر او گذارد.

پیکر او در اورادئای رومانی کنونی به خاک سپرده شده‌است.

منابع

    Wikipedia contributors، "Sigismund، Holy Roman Emperor،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sigismund,_Holy_Roman_Emperor&oldid=447275355 (accessed September 6، 2011).

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.