زوج دارلینگتون

اشکال عمده زوج دارلینگتون این است که ترانزیستور دوم، جریان نشتی ترانزیستور اول را تقویت می‌کند، به طوری که استفاده بیش از دو ترانزیستور در ترکیب دارلینگتون، در عمل بی‌فایده می‌شود.

یک زوج دارلینگتون مانند یک ترانزیستور تکی با بهره جریان بالا رفتار می‌کند. (تقریباً در حدود حاصل ضرب بهره‌های دو ترانزیستور)

β ی یک زوج دارلینگتون از رابطه زیر بدست می‌آید.

${\displaystyle \beta _{\mathrm {Darlington} }=\beta _{1}\cdot \beta _{2}+\beta _{1}+\beta _{2}}$

اگر β_۱ و β_۲ به اندازه کافی بزرگ باشند دو جمله آخر قابل حذف شدن هستند و رابطه به صورت زیر تخمین زده می‌شود.

${\displaystyle \beta _{\mathrm {Darlington} }\approx \beta _{1}\cdot \beta _{2}}$

و

${\displaystyle Ib2=(\beta +1)Ib1\ }$

${\displaystyle Io=(\beta +1)Ib2=(\beta +1)(\beta +1)Ib1\approx \beta ^{2}Ib1}$

ولتاژ بیس - امیتر هم به صورت زیر محاسبه می‌شود.

${\displaystyle V_{BE}=V_{BE1}+V_{BE2}\approx 2V_{BE1}\!}$

در تکنولوژی بر پایه سیلیکون، که ولتاژ بیس-امیتر برای روشن شدن هر ترانزیستور حدود ۰٫۶۵ ولت است، هنگامی که زوج در ناحیه فعال یا اشباع عمل می‌کند ولتاژ مورد نیاز زوج حدود ۱٫۳ ولت است.

زوج دارلینگتون را می‌توان به صورت یک ترانزیستور با β بزرگ در مدارهای امیتر پیرو به کار برد. زوج‌های دارلینگتون با β حدود ۳۰۰۰۰ بر روی مدار مجتمع در دسترس هستند. نمونه‌ای از این دست ترانزیستور MJ۱۰۰۰ است. MJ۱۰۰۰ یک ترانزیستور قدرت دارلینگتون با β حدود ۱۰۰۰، جریان‌دهی ۱۰ آمپر، ولتاژ کلکتور-امیتر حداکثر ۸۰ ولت است.

زوج زیکلای

datasheetcatalog

• مبانی الکترونیک، دکتر سید علی میر عشقی، جلد اول، نشر شیخ بهایی
• ویکی‌پدیای انگلیسی
• ویکی‌پدیای سوئدی