زندآباد

اراضی زندآباد در کنار آبگیریی به نام چاووش گولی واقع است که از انباشت آب پشت آب‌بندی قدیمی پدید آمده است. این آب‌بند از زمان صفویه در مالکیت دولت بوده تا مالکان محلی نتوانند نسبت به حقابه آن ادعائی بکنند اما پس از دوره صفویه بتدریج رو به ویرانی نهاد. روستای زند‌آباد متعلق به خرده مالکان روستا بود و یک دانگ آن را رحیم خان چلبیانلو به مالکیت خود درآورد [2] که از خوانین آذربایجان در دوره قاجار بود که به گردنکشی و راهزنی می‌پرداخت و با مشروطه‌خواهان درافتاد و جنگید، سرانجام پس از استبداد صغیر به دستور انجمن ولایتی تبریز کشته شد.

بقیه روستا را میرزا ابراهیم خان شرف‌الدوله که از رجال مشروطه‌خواه محلی بود از خرده‌مالکان روستا خرید. انجمن ولایتی تبریز در سال ۱۲۸۹ خورشیدی حکم به مصادره اموال رحیم‌ خان چلبیانلو داد اما این حکم به اجرا درنیامد و املاک او پس از کشته شدنش به تصرف پسرش بیوک خان درآمد. شرف‌الدوله در سال ۱۲۹۳ با پرداخت ۳۴۰۰ تومان نیم دانگ زندآباد را از بیوک خان و نیم دانگ دیگر را از فردی ارمنی به نام سرکیس خرید که او هم از بیوک خان خریده بود. اما این یک دانگ همچنان مورد ادعای بیوک خان و همچنین طلبکاران او و در کشاکش میان آنها بود. [2]

کشاکش بر سر مالکیت زندآباد سالها به طول انجامید و در سال ۱۳۰۶ به مجلس شورای ملی کشید. وزارت مالیه لایحه‌ای به مجلس شورای ملی برد که با تصویب قانونی، زندآباد را به صورت کامل به مالکیت شرف‌الدوله دربیاورد. یوسف عدل نماینده تبریز در مجلس همزمان وکیل بیوک خان بود. در مقابل، حاج میرزا ابراهیم امام‌جمعه نماینده اهر از شرف‌الدوله دفاع می‌کرد. بحث میان طرفین به خارج کردن لایحه از دستور مجلس انجامید. [2]

• «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.