زنبور مخملی

یک زنبور مخملی در حین جمع‌آوری گرده و شهد گل آهاری در باغ گیاه‌شناسی اپینال در شمالِ‌شرقی فرانسه.

زنبورهای مخملی بر روی گونه‌های مختلفی از گل‌ها می‌نشینند شلوغ‌ترین زمان کار آن‌ها سحرگاه بین ساعت ۷ تا ۸ است چون کم‌کم هوا رو به گرمی می‌رود و این زنبورها ترجیح می‌دهند هنگام جمع‌آوری گرده و شهد دمای هوا نزدیک به ۲۵ درجهٔ سانتیگراد باشد.[9]

زنبورهای بزرگتر معمولاً در بیرون به دنبال غذا می‌گردند چون می‌توانند حجم گرده و شهد بیشتری را به لانه بیاورند همچنین در برابر هوای نامناسب این زنبورها قوی ترند همچنین آن‌ها می‌توانند راه‌های طولانی تری را برای پیدا کردن غذا پرواز کنند. زنبورهای کوچکتر هم به کارهای ساده‌تر درون لانه می‌پردازند مانند غذا دادن به نوزادان.[2]

زنبورهایی که موفق به یافتن غذا شده‌اند و به لانه بر می‌گردند مسئول فرستادن دیگر زنبورها به بیرون از لانه‌اند تا آن‌ها هم به در جستجوی غذا باشند زنبورهای موفق به شکل فریبنده ای در لانه پرسه می‌زند بدون آنکه این پرسه زدن از الگوی خاصی پیروی کند، برخلاف رقص زنبورهای عسل که کاملاً هدفمند است، هدف از این پرسه زدن روشن نیست اما احتمالاً برای این است که زنبورهای دیگر با بوی جایی که غذا بوده آشنا شوند و به رفتن تشویق شوند.[10] زنبورهایی که انبارهای غذایی ضعیف تری دارند نسبت به این پرسه زدن زنبورهای موفق بیشتر واکنش نشان می‌دهند اما اگر انبارها پر باشند آن‌ها ترجیح می‌دهند تا انرژی خود را صرف پرواز بیهوده نکنند.[11]

وقتی یک زنبور از لانه خارج می‌شود می‌تواند تا فاصلهٔ ۹٫۸ کیلومتری دوباره لانهٔ خود را پیدا کند هرچند که ممکن است برگشت به لانه چند روز طول بکشد. احتمالاً آن‌ها نکات برجسته و قابل توجه محیط را در خاطرشان نگه می‌دارند تا مسیر بازگشت را پیدا کنند.[12] البته پژوهش دیگری نشان داده‌است که زنبورهای مخملی می‌توانند مسیر خانه را از فاصلهٔ ۱۳ کیلومتری هم پیدا کنند اما آن‌ها معمولاً تلاش می‌کنند که غذا را حداکثر در شعاع ۵ کیلومتری پیدا کنند و دورتر نروند.[13] در پژوهشی که دقیق بر روی تک تک زنبورها صورت گرفته بود روشن شد که میانگین فاصله ای که زنبورها از لانه فاصله می‌گیرند ۶۶۳ متر است.[14]

زنبورهای نر بیشتر از زنبورهای کارگر می‌توانند پرواز کنند احتمالاً به این دلیل که آن‌ها مسافت بیشتری را برای پیدا کردن جفت پرواز می‌کنند. آن‌ها می‌توانند بین ۲٫۶ تا ۹٫۹ کیلومتر از لانه فاصله بگیرند.

زنبورهای عسل و زنبورهای مخملی بیشتر ترجیح می‌دهند به سراغ گل‌های زرد و آبی بروند. زمانی که آن‌ها هیچ آموزشی ندیده‌اند و تجربه ای در زمینهٔ یافتن شهد ندارند بر روی همهٔ گل‌ها بدون استثنا می‌نشینند اما با بدست آوردن تجربه کم‌کم در می‌یابند که چه گل‌هایی شهد و گردهٔ بیشتری دارند آن‌ها گلبرگ‌های این گل‌ها را در خاطر نگه می‌دارند. برای درک این موضوع دانشمندان از گل‌های مصنوعی استفاده کرده بودند.[15] زنبورهای جوان قدرت یادگیری بیشتری نسبت به زنبورهای پیرتر دارند.