زبان تای

زبان تایلندی، تای یا سیامی (به تایلندی: ภาษาไทย) زبان ملی و رسمی کشور تایلند و زبان مادری قوم تای گروه نژادی غالب تایلند است.

تای
سیامی
ภาษาไทย، پهاسا ثای
بیان pʰā:sǎ:tʰāj
منطقهتایلند
مالزی (کداح، پرلیس، کلانتان و هولو پراک)
میانمار (تانینتاریی)
کامبوج (ناحیه کوه کونگ)
قومیتتای‌های مرکزی، تای‌های چینی، سیامی‌های مالزی
شمار گویشوران
۲۰ تا ۳۶ میلیون  (۲۰۰۰)e18
۴۴ میلیون زبان دوم با تای شمالی، ایسان، تای جنوبی، خمر شمالی و لائو (۲۰۰۱)
کرا-دای
خط تای
بریل تای
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 تایلند
 انجمن ملل آسیای جنوب شرقی[1]
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
 کامبوج (کوه کونگ)
 مالزی (کداح، پرلیس، کلانتان و بخش هولو پراک)
 میانمار (تانینتاریی)
تنظیم‌شده توسطانجمن سلطنتی تایلند
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹th
ایزو ۲–۶۳۹tha
ایزو ۳–۶۳۹tha
گلاتولوگthai1261[2]
زبان‌شناسی47-AAA-b

زبان تای عضو گروه زبان‌های تای از خانواده زبان‌های کرا-دای است. به نظر می‌رسد خانواده زبان‌های کرا-دای از چین جنوبی سرچشمه گرفته باشد و برخی زبان‌شناسان آن را با خانواده زبان‌های استروآسیایی، استرانزی یا چینی-تبتی مرتبط می‌دانند. این زبان، نواخت‌بر است و برای نمایش روابط نحوی، واژه‌های غیرقابل تصریف را به‌کار می‌برد. ترکیب نواخت‌ها، رسم‌الخط پیچیده، نشانه‌های نحوی و نشانگرهای آوانمایی می‌توانند آموختن زبان تای را برای کسانی که به زبان‌های وابسته سخن نمی‌گویند، دشوار سازد.

گویشوران

زبان تایلندی در تایلند و مالزی شمالی به‌کار می‌رود و مجموع گویشوران آن در حدود ۶۰ تا ۶۵ میلیون نفر برآورد می‌شوند.

دبیره

الفبای تای از الفبای خمری ریشه گرفته‌است که از خط برهمایی از خانواده هندی الگوبرداری شده‌است. زبان و الفبای آن خویشاوندی نزدیکی با زبان لائوسی (لائو) دارد. این خط شامل ۴۴ همخوان است که ۲ همخوان دیگر کاربردی ندارند. از این تعداد، ۶ همخوان در آغاز کلمه به کار نمی‌روند. ویژگی شگفت خط تای، جداناسازی کلمه‌های یک جمله از یکدیگر است که دشواری خواندن این خط را بسیار افزایش می‌هد.

دشواری‌ها

مانند بسیاری از زبان‌های آسیایی، به ویژه زبان خمر، یکی از دشواری‌های عمده، کاربرد عبارت‌های مؤدبانه‌ای است که دقیقاً مناسب با شرایط باشد: سن، جنس، نقش اجتماعی مخاطب و نیز میزان احترام نسبت به او در ضمیرها و گاه واژگان تغییراتی ایجاد می‌کند. توجه به تمایز بزرگترها از کوچکترها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

یکی دیگر از مشکلات یادگیری زبان تایلندی این است که این زبان یک زبان آوایی بوده و معانی کلمات با تغییر تن صدا تغییر می‌کند.

در زبان تایلندی از ۵ تن مختلف استفاده می‌شود که عبارتند از پائین (Low Tone)، متوسط(Mid Tone)، بالا(High Tone)، افتان(Falling Tone)، و خیزان(Rising Tone)

منابع
  1. "Languages of ASEAN". Retrieved 7 August 2017.
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Thai". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Thai language»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۸).
  • زبان‌های مردم جهان، میشل مالرب، مترجم: عفت ملانظر، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران ۱۳۸۲

الگو:کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹–۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آنها حرف T است

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.