رایشسمارینه

دفتر مرکزی فرماندهی رایشمارینه در برلین قرار داشت. این دفتر همچنین دارای دفتر اطلاعات و جاسوسی و دفتر بایگانی بود. دفتر مرکزی فرماندهی رایشمارینه دارای پنج دفتر شناخته شده بود:

• عملیات‌ها
• اداره کل
• کارکنان و اداره
• دفتر جنگ دریایی
• دفتر ساخت و ساز دریایی

فهرست فرماندهان رایشمارینه (ریاست) از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۵:

• رئیس دریاسالار
  • آدولف فون ترثه (۲۶ مارس ۱۹۱۹ - ۲۲ مارس ۱۹۲۰)
  • ویلیام مایکلز (۲۲ مارس ۱۹۲۰ - ۱ سپتامبر ۱۹۲۰)
  • پل بلانک (۱ سپتامبر ۱۹۲۰ - ۱۴ سپتامبر ۱۹۲۰)
• سران فرماندهی نیروی دریایی
  • پل بلانک (۱۴ سپتامبر ۱۹۲۰ - ۱ اکتبر ۱۹۲۴)
  • هانس زینکر (۱ اکتبر ۱۹۲۴ - ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۸)
  • اریش ردر (۱ اکتبر ۱۹۲۸ - ۱ ژوئن ۱۹۳۵)

پیمان ورسای اندازه و تسلیحات رایشمارینه را محدود کرده و مانع از معرفی فناوری‌های جدید شد. محدودیت‌ها در نظر گرفته شده بود تا از تهدید نیروی دریایی آلمان نسبت به قدرت‌های متفقین جلوگیری کند. از طرف دیگر، متفقین اطمینان داشتند که رایشمارینه در آینده قوی‌ترین قدرت در دریای بالتیک خواهد بود تا به عنوان مقابله‌ای علیه اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی عمل کند. آلمان‌ها تنها اجازه نگه‌داری شش نبردناو، شش رزم‌ناو، دوازده ناوشکن و دوازده قایق اژدر افکن را داشتند.
فهرست برخی از کشتی‌های رایشمارینه:

• بتل‌شیپ کلاس دتسچلند
  • اس‌ام‌اس شلسویگ-هولشتاین
  • اس‌ام‌اس هانوفر
  • اس‌ام‌اس اسکلزین
• نبردناو کلاس براونشوایگ
  • اس‌ام‌اس براونشوایگ
  • اس‌ام‌اس آلزاس
  • اس‌ام‌اس هسن
• ناو کلاس برمن
  • اس‌ام‌اس برلین
• ناو کلاس غزال
  • اس‌ام‌اس نیمف
  • اس‌ام‌اس تتیس
  • اس‌ام‌اس آمازون
  • اس‌ام‌اس مدوسا
  • اس‌ام‌اس اکرونا
• ناو امدن
• ناو کلاس کانگیسبرگ (۱۹۲۷)
  • ناو کونیگزبرگ
  • ناو کارلسروهه
  • ناو کلن
• ناو کلاس دویچلند
  • ناو دویچلند
• قایق اژدر افکن تیپ ۲۴
• قایق اژدر افکن تیپ ۲۳

• کشتی‌های رایشمارینه. جنرال بوکس ال‌سی‌سی. ۲۰۱۰. شابک ۹۷۸۱۱۵۷۹۴۰۴۶۳. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۹.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Reichsmarine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۹.