رامون یوی

رامون یوی[1][2] (به کاتالان: Ramon Llull؛ کاتالان: [rəˈmon ˈʎuʎ]؛ به انگلیسی: Raymond Lully؛ زاده حدود ۱۲۳۲، مایورکا - درگذشته ۲۹ ژوئن ۱۳۱۵، مایورکا)، عارف و شاعر اهل کاتالونیا بود. نوشته‌هایش به گسترش زبان کاتالونیایی (از زبان‌های رومیایی) یاری رساند و نیز عرفان نوافلاطونی را در اروپای قرون وسطی تا قرن هفدهم تحت تأثیر قرار داد.

رامون یوی
دکتر ایلامیناتوس نویسنده، شاعر، خداشناس، عارف، ریاضی‌دان، منطق‌دان، شهید
زادۀ	حوالی ۱۲۳۲ پالما د مایورکا (پالمای کنونی) پادشاهی مایورکا
درگذشت	حوالی ۱۳۱۵ شهر مایورکا، پادشاهی مایورکا
ستایش‌شده در	کلیسای کاتولیک (Third Order of St. Francis)
بئاتیفیه	۱۸۴۷ توسط پیوس نهم
جشن	30 June
تاثیرگذار بر	فارابی، ابن سینا، ابن سبعین، لایبنیتز
تاثیرگرفته از	Peter of Limoges، جوردانو برونو، گوتفرید لایبنیتس

وی همچنین ابداع‌کننده روشی بود که در اصطلاح ars inveniendi veritatis (به معنی: هنر یافتن حقیقت)، نامیده می ‌شود. این ایده با بکارگیری روش علمی در مذهب عمدتاً دفاع از کیش کاتولیک را در نظر داشت (نظیر علم کلام در آیین اسلام)؛ و نیز در وهله دوم می‌ کوشید تمام شاخه ‌های علم را به هم پیوند دهد. محیط زندگی وی به گونه‌ای بود که او از نزدیک با عالم اسلام ارتباط داشته باشد. هم با زبان عربی آشنا بود و هم تصوف اسلامی و عرفان شرقی. وی با سفر در بلاد آفریقای شمالی و بکارگیری روش استدلالی و علمی خود سعی در مجادله با علمای مسلمان و به کیش مسیحیت درآوردن مسلمانان آن مناطق می‌کرد. رامون به ترتیب در حدود سنین ۳۰ و بعد چهل سالگی، مدعی مشاهده رویاهایی شد که در نخستین آن مسیح را بر صلیب دیده بود که باعث گشت زندگی دنیوی‌اش را رها و وقف تبلیغ آیین مسیحیت کند و در دومین رؤیا (که به ادعای او در کوه رندا در مایورکا شاهدش بوده) جهان هستی را دیده، به گونه‌ای که که تماماً مظاهر الهی از خود بروز می‌داده.

در حد فاصل سال‌های ۱۳۰۵ تا ۱۳۰۸ اثر اصلی خود با نام Ars Magna (به معنی: هنر بزرگ)، را منتشر کرد که شامل این رساله هاست:

1. درخت علم:Arbor scientiae.
2. کتاب عروج و هبوط عقل: Liber de ascensu et descensu intellectus.

می‌گویند که او در تونس امروزی سنگسار شد و بعد جسد وی را به مایورکا منتقل کردند. به دلیل بکارگیری عقل و استدلال در دین، پاپ گرگوری نهم در سال ۱۳۷۶ م. تعالیم وی را محکوم کرد پس دیگر کسی حق استفاده از آن تعالیم را نداشت تا اینکه در قرن نوزدهم کلیسای رم در مورد وی تجدیدنظر کرد و حتی به تکریم او پرداخت. در فرهنگ کاتالونیایی، کتب تمثیلی وی با نام‌های Blanquerna (حدود ۱۲۸۴ م) و Felix (حدود ۱۲۸۸ م)، محبوبیت زیادی دارند. مجموعه آثار او به زبان کاتالونیایی که بالغ بر ۲۱ جلد می‌شود، در قرن بیستم تدوین و ویرایش شد.

وی از پیشگامان علوم رایانه محسوب می‌شود چنانچه او را از طراحان ماشین های نمایش نمادین چندگانه می‌دانند و صورتبندی‌های او در نمایش نمادین و شکل‌دهی پایگاه دانش عامل‌های هوش مصنوعی امروزین به نحوی انکارناپذیر حائز اهمیت تلقّی شده و هر دو مورد یادشده تأثیر به سزایی بر لایبنیتز داشته‌اند.[3]