دی‌بوران

دی‌بوران
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 19287-45-7 Y
کم‌اسپایدر 17215804 Y
شمارهٔ ئی‌سی 242-940-6
ChEBI CHEBI:33590 Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس HQ9275000
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
خصوصیات
فرمول مولکولی H6B2
جرم مولی ۲۷٫۶۷ g mol−1
شکل ظاهری Colorless gas
چگالی 1.216 g/dm3
دمای ذوب −۱۶۴٫۸۵ درجه سلسیوس (−۲۶۴٫۷۳ درجه فارنهایت؛ ۱۰۸٫۳۰ کلوین)
دمای جوش −۹۲٫۵ درجه سلسیوس (−۱۳۴٫۵ درجه فارنهایت؛ ۱۸۰٫۷ کلوین)
ساختار
چهاروجهی (for boron)
شکل مولکولی see text
گشتاور دوقطبی 0 D
خطرات
لوزی آتش
Flammability code 4: Will rapidly or completely vaporize at normal atmospheric pressure and temperature, or is readily dispersed in air and will burn readily. Flash point below 23 °C (73 °F). E.g., propaneHealth code 4: Very short exposure could cause death or major residual injury. E.g., VX gasReactivity code 3: Capable of detonation or explosive decomposition but requires a strong initiating source, must be heated under confinement before initiation, reacts explosively with water, or will detonate if severely shocked. E.g., fluorineSpecial hazards (white): no code
4
4
3
دمای خودآتشگیری
ترکیبات مرتبط
مرتبط با boron compounds دکبوران
تری‌فلورید بور
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

معرفی

دی‌بوران (به انگلیسی: Diborane) یک ترکیب شیمیایی است. شکل ظاهری این ترکیب، گاز بی‌رنگ و آتش‌زا و دارای بوی شیرین زننده است. ترکیب شیمیایی دی بوران حاوی بور و هیدروژن با فرمول شیمایی B2H6 است . دی بوران اسامی مختلفی دارد که شامل ،بورتان، بورن هیدرید، دی بورن هگزا هیدرید می باشند. دی بوران یک ترکیب کلیدی بور است که کاربرد های متنوع دارد . به دلیل ساختار الکترونی مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.

ساختار و پیوند

ساختار دی بوران دارای یک تقارن مولکولی است . چهار هیدرید پایانه هستند درحالی که دو پل بین مراکز بور وجود دارد. طول پیوند بور-پل هیدروژنی و طول پیوند بور-هیدروژن پایانه به ترتیب 1.33 و 1.19 آنگستروم است. به دلیل اختلاف در طول پیوند استحکام مکانیکی آنها نیز اختلاف دارند. پیوند بور-پل هیدروژنی ضعیف تر است. پیوند بین اتم های بور و اتم های هیدروژن پل زده متفاوت از مولکول های هیدروکربن است. هر اتم بور از دو الکترون در اتصال به اتم های هیدروژن پایانه استفاده میکند و یک الکترون ظرفیت باقی مانده برای اتصال اضافی دارد. اتم های هیدروژن پل زده هرکدام یک الکترون تامین میکنند. حلقه های دی بوران توسط چهار الکترون که دو پیوند ( 3 مرکز 2 الکترون ) نگهداشته شدند.

تولید و سنتز دی بوران

مطالعات در مورد دی بوران منجر به توسعه سنتز چندگانه شده است . سنتز صنعتی دی بوران شامل احیا تری‌فلورید بور توسط سدیم هیدرید، لیتیم هیدرید یا لیتیم آلومینیوم هیدرید انجام میشود. دو روش آزمایشگایی وجود دارد که شامل واکنش تری‌کلرید بور با لیتیم آلومینیوم هیدرید ، یا تری‌فلورید بور با سدیم تترا هیدروبورات است .

BCl3 + 3 LiAlH4 → 2 B2H6 + 3 LiAlCl

BF3 + 3 NaBH4 → 2 B2H6 + 3 NaBF4

کاربرد ها

دی بوران به عنوان پیشرانه موشکی مورد تست قرار گرفته است و احتراق به شدت گرما زا است . همچنین دی بوران به عنوان rubber vulcaniser ، به عنوان کاتالیست برای پلیمریزاسیون هیدروژن ، به عنوان شتاب دهنده سرعت شعله و همچنین برای پوشش دیواره توکامک ها برای کاهش میزان ناخالصی های فلزات سنگین در پلاسمای هسته استفاده می شود.

جستارهای وابسته

منابع

    • «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.