دیلما روسف

دیلما وانا روسف (زادهٔ ۱۴ دسامبر ۱۹۴۷) اقتصاددان و سیاست‌مدار برزیلی است که از سال ۲۰۱۰ تا زمان برکناریش در ۳۱ اوت ۲۰۱۶ به عنوان ۳۶مین رئیس جمهور این کشور فعالیت کرد. او نخستین زنی‌است که در تاریخ این کشور بدین مقام رسیده است.[1] وی در سال ۲۰۱۳ از سوی مجلهٔ فوربس بعد از آنگلا مرکل به عنوان دومین زن قدرتمند جهان شناخته شد.[2]

دیلما روسف
دیلما روسف
۳۶مین رئیس‌جمهور برزیل
مشغول به کار
۱ ژانویه ۲۰۱۱ – ۳۱ اوت ۲۰۱۶
معاون رئیس‌جمهورمیشل تمر
پس ازلوئیس ایناسیو لولا داسیلوا
پیش ازمیشل تمر
رئیس دفتر رئیس جمهور برزیل
وزیر معادن و انرژی
مشغول به کار
ژانویه ۲۰۰۳ – ژوئن ۲۰۰۵
اطلاعات شخصی
زاده
دیلما وانا روسف

۱۴ دسامبر ۱۹۴۷ ‏(۷۳ سال)
بلو هوریزونته، میناس گرایس
ملیت برزیل
حزب سیاسیحزب کارگر برزیل
فرزندانپائولا
پیشه، سیاستمدار
دینکلیسای کاتولیک
امضا

در ۱۲ مه ۲۰۱۶ سنای برزیل اختیارات ریاست جمهوری روسف را موقتاً به مدت حداکثر شش ماه یا تا زمانی که سنا به حکم محکومیت وی برسد معلق کرد. او باید در خصوص اتهاماتش محکوم یا از آنها تبرئه شود. میشل تامر معاون رئیس جمهور برزیل در زمان تعلیق وی اختیارات و وظایف ریاست جمهوری را برعهده داشت. دیلما روسف سرانجام ۳۱ اگوست ۲۰۱۶ به علت «فساد» از ریاست جمهوری برزیل عزل شد.

زندگی شخصی

دیلما از یک پدر بلغاری مهاجر و مادری برزیلی زاده شده است. وی در مدرسه کاتولیک‌های فرانسوی زبان تحصیل کرد و در دهه ۱۹۶۰ میلادی به گروه‌های چریکی مبارز پیوست. در دهه ۷۰ دستگیر شد و تحت شکنجه‌های شدیدی قرار گرفت و بعد از آزادی از انجام فعالیت‌های سیاسی منع شد. بعد از آن وارد دانشگاه شد و در رشته اقتصاد مدرک کارشناسی را کسب کرد. وی همواره شیوهٔ مبارزاتی خود را از نوع سیاسی می‌دانست و گرایشی به مبارزات مسلحانه نداشته. در دهه ۸۰ وارد فعالیت‌های دولتی شد و پست‌های متعددی را کسب کرد که از میان آنها می‌توان به انتصاب به عنوان وزیر انرژی ایالتی اشاره کرد. آخرین منصب حکومتی وی قبل از ریاست جمهوری، رئیس دفتری رئیس جمهور داسیلوا بوده است.

وی در سال ۲۰۰۹ به سرطان غدد لنفاوی دچار شد و ماه‌ها تحت شیمی درمانی قرار گرفت و توانست سلامتی خود را بازیابد.[3]

قبل از ریاست جمهوری
دیدار دیلما روسف با باراک اوباما به همراه داسیلوا در کاخ سفید

وی به دلیل مبارزات سیاسی که در خلال سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵ انجام داده بود، ۳ سال را در زندان به سر برد و متحمل شکنجه نیز شد. پس از سقوط دیکتاتوری نظامی در برزیل، وی به عنوان یکی از بنیانگذاران حزب دموکراتیک کارگر این کشور شروع به فعالیت کرد.

وی در سال ۲۰۰۳ به سمت وزیر انرژی در کابینه لولا داسیلوا منصوب شد و ۲ سال بعد وظیفه رئیس دفتری وی را بر عهده گرفت.[4]

انتخابات ریاست جمهوری

دور نخست انتخابات ریاست جمهوری برزیل در سال ۲۰۱۰ در تاریخ ۳ اکتبر برگزار شد و روسف توانست ۴۷ درصد آراء را در مقابل ۳۳ درصد خوزه سرا، نامزد حزب راست میانه بدست آورد. بدین ترتیب هیچ‌یک از نامزدها نتوانستند اکثریت آراء (نصف+۱) آراء را کسب کنند و انتخابات به دور دوم کشیده شد.

روسف در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل که در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۰ توانست با کسب ۵۶ درصد آراء، سرا را شکست دهد. کارشناسان حمایت لولا داسیلوا از وی را یکی از عوامل مهم در پیروزی وی برشمرده‌اند.[5] محمود احمدی‌نژاد در پیامی، ضمن تبریک پیروزی وی در انتخابات، ابراز امیدواری کرد که روابط ایران و برزیل در دوره آتی گسترش یابد.[6]

باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا درگفتگوی تلفنی با دیلما روسف پیروزی او را تاریخی خواند.[7]

دیلما روسف ضمن مخالفت با اعدام سکینه محمدی آشتیانی، حکم سنگسار را بربریت خواند.[8]

دوران ریاست جمهوری

روسف در روز شنبه، ۱ ژانویه ۲۰۱۱ سوگند ریاست جمهوری برزیل را ادا کرد. وی در این مراسم از تلاش‌های ۸ ساله داسیلوا جهت ریشه‌کنی فقر در برزیل قدردانی کرد.[9]

در یک رقابت بسیار نزدیک در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل در سال ۲۰۱۴، دیلما روسف برای دومین بار پیاپی به عنوان رئیس جمهور برگزیده شده است. شمارش رسمی آرا نشان داد که خانم روسف ۵۱٫۴۵ درصد آرا را کسب کرد و رقیبش آسیو نیوس ۴۸٫۵۵ درصد آرا را به دست آورد. میزان مشارکت در دور اول ۸۰ درصد بود.[10] از مارس ۲۰۱۵ در پی انتشار اتهاماتی علیه روسف و حزب او مبنی بر دریافت رشوه از شرکت نفتی پتروبراس اعتراضات گستردهٔ میلیونی در برزیل جریان داشته است.

منابع
  1. «دیلما روسف، نخستین رئیس جمهوری زن در برزیل شد». وب‌گاه آفتاب. ۱۰ آبان ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱ آبان ۱۳۸۹.
  2. http://www.bbc.co.uk/persian/world/2013/05/130522_an_forbes_powerlful_women_list_merkel.shtml
  3. فاطمه رحمتی (۱۱ آبان ۱۳۸۹). «انتخاب اولین رئیس جمهور زن در ثروتمندترین کشور آمریکای لاتین». وب‌گاه دیپلماسی ایرانی. دریافت‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۱۰. از پارامتر ناشناخته |نشانی نویسنده= صرف‌نظر شد (کمک)
  4. زندگینامه بانوی آهنین؛ تداوم واگرایی در روابط برزیل و آمریکا خبرگزاری مهر
  5. تهمینه بختیاری (۱۰ آبان ۱۳۸۹). «پیروزی روسف با کارت داسیلوا». شبکه خبر. ص. سیاسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۱۰.
  6. پیام تبریک احمدی‌نژاد برای رئیس‌جمهوری جدید برزیل همشهری
  7. «US hails first female Brazilian leader's 'historic' victory». آسوشیتد فری پرس. دریافت‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۱۰.
  8. «مخالفت روسف با اعدام سکینه محمدی آشتیانی». دویچووله فارسی. ۳ نوامبر ۲۰۱۰.
  9. BY GERALD JEFFRIS AND MATTHEW COWLEY (1 January 2010). "Rousseff Takes Reins in Brazil". وال استریت ژورنال. p. World. Retrieved 2 January 2010.
  10. http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/10/141026_u04_rousef_brazil. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دیلما روسف موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.