دیالکتیک روشنگری
دیالکتیک روشنگری (به آلمانی: Dialektik der Aufklärung) کتابی است نوشتهٔ ماکس هورکهایمر و تئودور آدورنو که در سال ۱۹۴۷ منتشر شد. این کتاب مهم‌ترین اثر نظریهٔ انتقادی است که به بررسی وضع روان‌اجتماعی‌ای می‌پردازد که مکتب فرانکفورت آن را شکستِ روشنگری می‌داند.
.jpg.webp) | |
| نویسنده(ها) | ماکس هورکهایمر تئودور آدورنو |
|---|---|
| عنوان اصلی | Dialektik der Aufklärung |
| کشور | آلمان |
| زبان | آلمانی |
| موضوع(ها) | فلسفه جامعه‌شناسی |
تاریخ نشر | ۱۹۴۷ |
انتشار به انگلیسی | ۱۹۷۲ |
| گونه رسانه | Paperback |
| شمار صفحات | ۳۰۴ |
| شابک | شابک ۰−۸۰۴۷−۳۶۳۳−۲ |
| شماره اوسی‌ال‌سی | ۴۸۸۵۱۴۹۵ |
| ۱۹۳ ۲۱ | |
| کتابخانه کنگره | B3279.H8473 P513 2002 |
این اثر در سال ۱۳۸۳ توسط مراد فرهادپور و امید مهرگان به فارسی برگردانده شده و انتشارات گام نو آن را منتشر کرده است.
موضوع
موضوع اصلی کتاب توضیح این مطلب است که هدف اصلی روشنگری آزاد کردن انسان از اختناق سیاسی و بدبختی اقتصادی و مادی بوده‌است؛ ولی روشنگری خود تبدیل به اسطوره‌ای شده‌است که همراه با بدبختی و فلاکت است. از منظر آدورنو و هورکهایمر پروژهٔ عقلانی روشنگری به تسلط تکنولوژی بر جهان و اسیر و بنده شدن فرد در نظام‌های توتالیتر منجر شده‌است.[1]. خسرو ناقد در کتاب سنجش دیالکتیک روشنگری به بررسی و نقد برخی از نظریه های ماکس هورکهایمر و تئودور آدورنو پرداخته و افزون بر این در پیوست کتاب خود خطاها و کاستی های ترجمۀ فارسی کتاب را نیز نشان داده است.
فهرست کتاب
- مفهوم روشنگری
- ضمیمهٔ ۱: ادیسئوس یا اسطورهٔ روشنگری
- ضمیمهٔ ۲: ژولیت یا روشنگری و اخلاق
- صنعت فرهنگ‌سازی: روشنگری به مثابه فریب توده‌ای
- عناصر یهودی‌ستیزی: مرزهای روشنگری
- یادداشت‌ها و طرح‌ها
- ضمیمه‌ی پایانی: الگوی کلی فرهنگ توده[2]
منابع
- موج چهارم، رامین جهانبگلو، ترجمهٔ منصور گودرزی، نشر نی، چاپ چهارم ۱۳۸۴، ص ۷۵.
- http://www.radiozamaneh.com/226543