دکترین ضاحیه

دکترین ضاحیه، راهبردی نظامی است که توسط گادی آیزنکوت، ژنرال اسرائیلی ایجاد شده. این دکترین اشاره می‌کند که در یک جنگ نامتقارن شهری، ارتش عمداً زیرساختهای غیرنظامی را هدف قرار دهد تا با افزایش رنج و عذاب غیرنظامیان، بازدارندگی افزایش یابد .[1]نام این دکترین از اسم ضاحیه، یک محله جنوبی بیروت گرفته شده که طی جنگ لبنان ۲۰۰۶ در آن ساختمان‌های بزرگی وجود داشت و ارتش دفاعی اسرائیل آن‌ها را با خاک یکسان کرد.[2]اسرائیل متهم شده که این دکترین را در جنگ غزه بکار برده است.

تاریخچه

جنگ ۲۰۰۶ لبنان

اولین اشاره به این دکترین توسط ژنرال گادی آیزنکوت، فرمانده ناحیه شمالی ارتش دفاعی اسرائیل در اکتبر ۲۰۰۸ صورت گرفت. او گفت اتفاقی که در ضاحیهٔ بیروت در سال ۲۰۰۶ افتاد، "در هر روستایی که از آن شلیکی به سمت اسرائیل بشود، ما نیروی نامتناسبی را بکار خواهیم برد که باعث خرابی و آسیب بسیار زیادی خواهد شد. از نظر ما، اینها پایگاههای نظامی هستند .[...] این یک پیشنهاد نیست بلکه طرحی است که دستور آن داده شده است .[...]آسیب زدن به مردم تنها راهی است که جلوی نصرالله را می‌گیرد."[3][3]با توجه به اینکه محله شیعه‌نشین ضاحیه، توسط نیروی هوایی اسرائیل، طی جنگ دوم لبنان با خاک یکسان شد، یارون لاندن، روزنامه‌نگار اسرائیلی، در سال ۲۰۰۸ نوشت که این دکترین، "در گفتمان امنیتی ما تثبیت خواهد شد".[2]

جنگ غزه

عده‌ای ادعا کردند برحسب روال معمول یا بر اساس نقشه قبلی، اسرائیل این دکترین را حداقل به صورت نسبی در جنگ ۲۰۰۸ غزه بکار برد .[4] هیئت حقیقت‌یاب سازمان ملل درباره مناقشه غزه در سال ۲۰۰۹ چندین بار به دکترین ضاحیه اشاره کرده و آن را ایده‌ای دانسته که به بکاربردن خرابی گسترده بخاطر بازدارندگی احتیاج داشته و "شامل بکارگیری نیروی نظامی بی‌تناسب و آسیب و خرابی گسترده به دارایی‌های غیرنظامی و زیرساختها و رنج بردن جمعیت غیرنظامی می‌شود."هیئت حقیقت‌یاب نتیجه گرفت که این دکترین طی مناقشه بکار رفته است .[1]به‌هرحال، در اول آوریل ۲۰۱۱، یکی از مسئولین اصلی هیئت حقیقت‌یاب سازمان ملل، یعنی قاضی ریچارد گلدستون، در یاداشتی اعلام کرد که اگر دولت اسرائیل با تیم او طی تحقیقات همکاری می‌کرد، بعضی از نتیجه‌گیریهای او ممکن بود طور دیگری باشد. این یادداشت از سوی عده‌ای تعبیر به پس گرفتن گزارش و نتایج حاصله شد.[5]

انتقاد

یک گروه مدافع حقوق بشر در اسرائیل بنام کمیته مردمی ضد شکنجه در اسرائیل (به انگلیسی: Public Committee Against Torture in Israel) در گزارش سال ۲۰۰۹ خود نوشت:"رویکرد نظامی ابراز شده در دکترین ضاحیه، با نبرد نامتقارنی سروکار دارد که در آن دشمن ارتش منظم نیست و داخل جمعیت غیرنظامی ریشه دارد؛ هدف دکترین احتراز از جنگ چریکی طولانی مدت است. بنا به این رویکرد اسرائیل باید حجم عظیمی از نیروی نظامی را بکار ببرد که تناسبی با عملیات دشمن ندارد." گزارش ادعا می‌کند که این روش کاملاً در عملیات سرب گداخته بکار رفته.[6]

ریچاردفالک(به انگلیسی: Richard Falk) در مورد این دکترین نوشت: "وقتی با زیرساخت غیرنظامی دشمنانی مثل حماس یا حزب‌الله بعنوان هدف مشروع نظامی مشروع برخورد می‌شود، نه تنها قانونهای ابتدایی جنگ و اخلاق مورد پایمال شدن آشکار قرار می‌گیرد، بلکه به رسمیت شناختن دکترینی از خشونت باید با نام مناسبش نامیده شود: تروریسم دولتی ."[7]

جستارهای وابسته

منابع

مجمع عمومی سازمان ملل متحد, گزارش کمیسیون حقیقت یاب سازمان ملل در جنگ غزه, ۲۵/۰۹/ ۲۰۱۰
"استراتژی ضاحیه:سرانجام اسرائیل دریافت که عربها را می‌توان مسئول اعمال رهبرانشان دانست" استراتژی ضاحیه، بنا به روایت فرمانده ناحیه شمالی ارتش دفاعی اسرائیل گادی آیزنکوت. مصاحبه نشریه یدیعوت اخرونوت ۱۰/۰۶/٢٠۰۸.
David Hirst (2010). Beware of small states: Lebanon, battleground of the Middle East. Nation Books. p. 396. ISBN 978-1-56858-422-5.
Cain, Anthony C., ed. (September 2010). Deterrence and the Israeli-Hezbollla War. Deterrence in the Twenty-first Century. London. p. 288. |access-date= requires |url= (help)
Richard Goldstone (April 2, 2011). "Reconsidering the Goldstone Report on Israel and war crimes". The Washington Post. Retrieved 27 January 2014.
"No Second Thoughts" بایگانی‌شده در ۱۵ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine The Public Committee Against Torture in Israel
Richard Falk (7 January 2011). [richardfalk.wordpress.com/2011/01/07/israel’s-israeli-violence-against-separation-wall-protests-along-the-road-of-state-terrorism/ "Israel's Violence Against Separation Wall Protests: Along the Road of State Terrorism"] Check |url= value (help). Citizen Pilgrimage blog.

پیوند به بیرون

عکس ماهواره‌ای خرابی در لبنان، ضاحیه پیش و پس از بمباران اسرائیلی‌ها

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[UN-1] مجمع عمومی سازمان ملل متحد, گزارش کمیسیون حقیقت یاب سازمان ملل در جنگ غزه, ۲۵/۰۹/ ۲۰۱۰

[FinallyRealizes-2] "استراتژی ضاحیه:سرانجام اسرائیل دریافت که عربها را می‌توان مسئول اعمال رهبرانشان دانست" استراتژی ضاحیه، بنا به روایت فرمانده ناحیه شمالی ارتش دفاعی اسرائیل گادی آیزنکوت. مصاحبه نشریه یدیعوت اخرونوت ۱۰/۰۶/٢٠۰۸.

[Hirstp396-3] David Hirst (2010). Beware of small states: Lebanon, battleground of the Middle East. Nation Books. p. 396. ISBN 978-1-56858-422-5.

[4] Cain, Anthony C., ed. (September 2010). Deterrence and the Israeli-Hezbollla War. Deterrence in the Twenty-first Century. London. p. 288. |access-date= requires |url= (help)

[5] Richard Goldstone (April 2, 2011). "Reconsidering the Goldstone Report on Israel and war crimes". The Washington Post. Retrieved 27 January 2014.

[NoSecond-6] "No Second Thoughts" بایگانی‌شده در ۱۵ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine The Public Committee Against Torture in Israel

[7] Richard Falk (7 January 2011). [richardfalk.wordpress.com/2011/01/07/israel’s-israeli-violence-against-separation-wall-protests-along-the-road-of-state-terrorism/ "Israel's Violence Against Separation Wall Protests: Along the Road of State Terrorism"] Check |url= value (help). Citizen Pilgrimage blog.