دنیس هاپر

او در شهر داج سیتی در ایالت تگزاس آمریکا به دنیا آمد. از همان سنین نوجوانی با شرکت در سریال‌های تلویزیونی نظیر پزشک (۱۹۵۴)، شاین (۱۹۵۵) و شوگرفوت (۱۹۵۷) وارد عرصه بازیگری شد. نخستین بار در سینما در وسترن کلاسیک نیکلاس ری به نام جانی گیتار (۱۹۵۴) به ایفای نقش پرداخت و پس از آن در فیلم دیگری از این کارگردان، شورش بی‌دلیل (۱۹۵۵) در کنار جیمز دین و ناتالی وود به ایفای نقش پرداخت.

در ایزی رایدر

با ادامه فعالیت‌هایش در حرفه بازیگری؛ در سال ۱۹۶۹ او با کمک پیتر فوندا و تری ساترن فیلم نامه‌ای تهیه و با فراهم آوردن مبلغ چهارصدهزار دلار فیلم ایزی رایدر (۱۹۶۹) به بازیگری پیتر فوندا و جک نیکلسن را کارگردانی کرد. موفقیت تجاری این فیلم سبب ایجاد موجی از اقتباس‌های هالیوودی از فیلم او شد. با این حال فیلم بعدی او با نام آخرین فیلم (۱۹۷۱) هم از دیدگاه منتقدان و هم از نظر فروش یک شکست بود. بعدها اقرار کرد که در دهه هفتاد به شدت درگیر مواد مخدر بود و این باعث نزول کیفیت کارهای او بوده‌است.

هشت سال بعد در اینک آخرالزمان (۱۹۷۹) اثر فرانسیس فورد کاپولا در کنار بازیگرانی به دقت دستچین شده به ایفای نقش پرداخت. در دهه ۸۰ توانست با تلاش فراوان اعتیاد خود را به الکل و موادمخدر ترک کند. در این سال‌ها با ساخت فیلمی به نام رنگ‌ها (۱۹۸۹) با استقبال منتقدان و تماشاگران رو به رو شد.

دنیس هاپر در صحنه‌ای از فیلم سواری جهنمی

از دیگر فیلم‌های او که به عنوان بازیگر در آن به ایفای نقش پرداخت می‌توان به: مخمل آبی (۱۹۸۶)، سرعت (۱۹۹۴) و دنیای آب (۱۹۹۵) اشاره کرد. آخرین مجموعه تلویزیونی او سریال ۲۶ قسمتی تصادف و واپسین نقش او در سینما آخرین جشنواره فیلم (۲۰۱۰) است.

افزون بر فعالیت در سینما دنیس هاپر به عکاسی و نقاشی نیز اشتغال داشت و آثارش به تناوب در گالری‌هایی در اروپا و آمریکا به نمایش گذاشته می‌شد. وی همچنین به عنوان یکی از مجموعه داران بزرگ آثار مدرن شناخته می‌شد.

وی در ۲۹ مه سال ۲۰۱۰ در خانه‌اش واقع در ونیزبیچ کالیفرنیا در اثر سرطان پروستات درگذشت.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دنیس هاپر موجود است.

• مقاله دنیس هاپر در www.tv.com

• ماهنامه سینمایی فیلم، سال بیست و هشتم، تیرماه ۱۳۸۹، شماره ۴۱۲، صفحهٔ ۵۸