درخشش
درخشش یکی از جنبه‌های بینایی است که در آن به نظر می‌رسد یک منبع در حال تابش یا بازتاب نور است.[1] به بیان دیگر، درخشش درک حاصل از درخشندگی یک هدف دیداری است. درخشش صفت/ویژگی ذهنی شی‌ای است که دیده می‌شود.
واژگان
پیش‌ترها از «درخشش»∗ به عنوان هم‌معنی اصطلاح نورسنجیِ درخشندگی∗ و (به صورت نادرست) برای اصطلاح پرتوسنجی تابندگی∗ استفاده می‌شد. اما مطابق FS-1037C از واژه‌نامهٔ فدرال اصطلاحات مخابراتی، هم‌اکنون باید از درخشش تنها برای موارد غیر کمی در احساسات کاراندام‌شناختی و ادراک نور استفاده کرد.[2]
یک درخشندگی مشخص، می‌تواند ادراک‌های متفاوتی از درخشش در شرایط مختلف ایجاد کند، مثلا در توهم سفید.
در فضای رنگ قرمز-سبز-آبی، درخشش را می‌توان به صورت میانگین حسابی μ از مختصات قرمز، سبز و آبی در نظر گرفت (هرچند برخی از اجزایِ سبزِ نور باعث‌می‌شوند نور درخشان‌تر به نظر برسد، اما از سوی دیگر ممکن است این موضوع در سامانهٔ نمایشی به صورت خودکار جبران شود):[3]
درخشش همچنین در اچ‌اس‌بی یا فضای رنگ اچ‌اس‌وی (فام، خلوص، و درخشش یا مقدار) یکی از مختصات رنگ است.
در ستاره‌ها، درخشش به صورت قدر ظاهری و قدر مطلق کمیت‌یابی می‌شود.
درخشش صدا
«درخشش» در صحبت پیرامون صوت نیز به کار می‌رود که کاربرد آن تا حدودی به درخشش دیداری شبیه است.
منابع
- Merriam-Webster.com Merriam-Webster Dictionary definition of bright
- “Brightness” in Federal Standard 1037C, the Federal Glossary of Telecommunication Terms (1996)
- What are HSB and HLS?, Charles Poynton: "The usual formulation of HSB and HLS compute so-called "lightness" or "brightness" as (R+G+B)/3. This computation conflicts badly with the properties of colour vision, as it computes yellow to be about six times more intense than blue with the same "lightness" value (say L=50)."
- Wikipedia contributors, "Brightness," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Brightness&oldid=482937330 (accessed April 4, 2012).