درجان

بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن حدود ۱۶۰ نفر (۵۳ خانوار) بوده‌است.[1] ساکنان فعلی درجان طایفه‌های دولتشاهی، زرودی، صادقی، صالحی، ابوالقاسمی، ابوالحسنی، محسن نژاد، شاهنظری، یعقوبی نژاد، اسماعیل‌درجانی، قربانعلی نژاد و قاسمی می‌باشند. همچنین خانواده‌هایی همچون میرمحمدی ، رخیده ، پورصالحی، رخش بهار و غیره را نیز باید بر آنان افزود.[2]

• آقای مهندس بیژن ابوالقاسمی و همکاران ایشان در کتاب‌های «سه هزار دهستانی از تنکابن» و «سیری در خرم آباد تنکابن شامل شهر خرم آباد و دهستان‌های بلده، دو هزار و سه هزار» و «کتاب پیشینهٔ طایفه ابوالقاسمی و اجمالی از دیگر طایفه‌های درجان» و وبلاگ خود به نام «درجان زادگاه من» توضیحات کاملی در مورد این روستا داده‌اند.
• ضرب المثل‌های درجان :

1- بِز بِز وینه، پَلِم چَرنِ : بُز بُز را می‌بیند، پَلهم(علفی تلخ و بدمزه) می‌چرد.

 این ضرب‌ المثل در هنگام چشم و همچشمی به کار می‌رود.

2- تِ کُلاه رِ پَشم دَنی یَه : کلاهت پشم ندارد.

 منظور اینکه قاطعیت لازم را نداری.