خیانت ملی
بر پایه قوانین کشورها، به عدم وفاداری مجرمانه اشخاص نسبت به منافع میهن خود، خیانت بزرگ یا خیانت ملی گفته می‌شود.
شرکت کردن در جنگ علیه کشور خود، کوشش در براندازی حکومت کشور، جاسوسی در نیروهای نظامی کشور، دیپلمات‌ها یا سرویس‌های اطلاعاتی کشور برای نیروهای بیگانه و سوءقصد به رهبر یا رئیس کشور از جمله موارد خیانت بزرگ به‌شمار می‌آید.
خیانت بزرگ از جرایم سنگین به‌شمار می‌آید و کیفر آن در بسیاری کشورها مرگ است.
برای موارد و مصادیق خیانت بزرگ در قوانین اساسی و کیفری هر کشور موارد جداگانه یا مختلفی درج شده‌است.
در قانون اساسی افغانستان
قانون جرایم افغانستان علیه امنیت داخلی و خارجی، خیانت به وطن را خیانت ملی قلمداد کرده و گفته‌است: اعمال عمدی تبعه جمهوری اسلامی افغانستان علیه حق حاکمیت مردمی، صیانت، تمامیت ارضی، استقلال و امنیت ملی و قابلیت دفاعی کشور می‌باشد که عبارت است از: پیوستن به دشمن، فعالیت مسلحانه علیه حاکمیت مردمی، جاسوسی، تسلیمی نیروها، واگذاری سلاح، تخنیک محاربوی، استحکامات و سایر وسایل پیشبرد جنگ، در اختیار گذاشتن معلومات حاوی اسرار دولتی و نظامی به کشورها یا سازمان‌ها یا گروه‌های ضد دولتی، تشریک مساعی و همکاری با کشورهای خارجی یا سازمان‌ها یا گروه‌های ضد دولتی در اجرای فعالیت خصمانه‌شان علیه جمهوری اسلامی افغانستان توطئه به منظور کسب قدرت دولتی، مرتکب جرم خیانت به وطن به جزای حبس دوام یا اعدام و مصادره دارایی محکوم می‌گردد.[1]
همچنین در قانون اساسی افغانستان آمده‌است: «اگرانتخابات به تعویق انداخته شود، و رئیس جمهور به کار خود ادامه دهد، این به معنی کسب قدرت ازطریق غیرقانونی تلقی شده، مطابق به مادهٔ دوم قانون جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی، خیانت ملی به حساب می‌آید.»[2]
همچننین ببنید
منابع
- ویکی‌پدیای انگلیسی.
- هفته‌نامه مشارکت ملی بایگانی‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine، بازدید: آوریل ۲۰۰۹.
- جبهه ملی، بر سر دوراهی، بازدید: آوریل ۲۰۰۹.