خورجین
خورجین نوعی کیسه یا باردان است که بر پشت حیوانات باربر به منظور حمل اجناس، قرار می‌دهند. خورجین از دست‌بافت‌های بی‌گرهِ عشایر است که توسط زنان بر روی دارهای افقی و معمولاً از نقوش سنتی انتخاب و بافته می‌شود[1] و معمولاً از دو جوال تشکیل شده‌اند که نیمی از دهانهٔ هر دو را به هم می‌دوزند.[2]
خورجین سنتی ایرانی از بافته‌های ایل قشقایی.
خورجین در حمل و نگهداری اشیاء نفیس و قیمتی به‌ویژه در مواقع کوچ مورد استفاده عشایر قرار می‌گیرد و تقریباً حکم صندوقچه را دارد. خورجین‌ها همچنین جهیزیهٔ دختر عشایری هم به‌شمار می‌آیند.[1]
گونه‌ای از خورجین نیز در دوچرخه‌سواری کاربرد دارد که به نام خورجین دوچرخه شناخته می‌شود.
خاستگاه
خورجین به زبان پارسی میانه بارجامک بوده‌است.
منابع
- سایت تخصصی میراث فرهنگی و گردشگری بایگانی‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine، بازدید: ژوئن ۲۰۱۱.
- دهخدا: خورجین.
| بدنه | پیشانی • کرپی فرمان • تقویت • تلمبه‌دان • توپی تنه • توپی عقب و استوانه • دستگیره • روکش سیم • زین • سیم • فنرهای تنه • قمقمه‌دان • لوله زین • محل نصب ترمز عقب • میله زیر • میله تنه |  |
|---|---|---|
| چرخ‌ها | ||
| دستگاه دنده | ||
| دستگاه ترمز | اهرم‌های نگهدارنده لقمه‌ها • بست‌های روکش • ترمز دیسک • دسته ترمز • روکش سیم ترمز • سیم ترمز • صفحه دیسک • کتی • لقمه • محور نگهدارنده اهرم‌ها و فنر | |
| دوشاخ جلو | ||
| وسایل جانبی همراه | ||
برابرهای انگلیسی | ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.