خرچنگ گوشه‌گیر

خرچنگ گوشه‌گیر (نام علمی: Paguroidea) نام یکی از سخت‌پوستان ده‌پا است. به آن خرچنگ منزوی و خرچنگ نرم‌شکم و به اختصار «خرچلزون» هم گفته‌اند. خرچنگ‌های گوشه‌گیر، بر خلاف اکثر خرچنگ‌های دیگر، شکمی نرم دارند. این خرچنگ‌ها برای محافظت از خود از پوسته سخت کهنه حیوانات دیگر استفاده می‌کنند و به همین دلیل غالباً مجبور می‌شوند به پوسته‌های بزرگ‌تری نقل مکان کنند.

خرچنگ گوشه‌گیر، خرچلزون Hermit crab محدودهٔ زمانی: ۱۳۶ تا ۰ میلیون سال پیش PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
خرچنگ گوشه‌گیر
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	بندپایان
زیرشاخه:	سخت‌پوستان
رده:	نرم‌زرهیان
راسته:	ده‌پایان
زیرراسته:	شنارویان‌داران
فروراسته:	Anomura
بالاخانواده:	Paguroidea لاتریه، ۱۸۰۲ میلادی

وقتی خرچنگ گوشه‌گیر بزرگتر شود، باید پوسته بزرگتری پیدا کرده و پوسته قبلی را رها کند. چندین گونه خرچنگ گوشه‌گیر، اعم از زمینی و دریایی، مشاهده شده‌اند که زنجیره‌ای برای تبادل پوسته‌ها تشکیل می دهند. هنگامی که یک خرچنگ پوسته خالی جدیدی پیدا کند، پوسته خود را رها کرده تا اندازه پوسته خالی را وارسی کند. در صورتی که پوسته زیادی بزرگ باشد، خرچنگ به پوسته خود بر می‌گردد، و سپس تا 8 ساعت کنار پوسته خالی منتظر می‌ماند. با رسیدن خرچنگهای جدید، آنها نیز پوسته را بازرسی می‌كنند و اگر خیلی بزرگ باشد، به همراه دیگران صبر می‌كنند. به این ترتیب گروه‌هایی تا 20 عضو تشکیل می‌شود که در یک صف از بزرگترین تا كوچكترین خرچنگ دست به دست هم می‌دهند. با فرا رسیدن خرچنگی به اندازه پوسته خالی، آن پوسته تصاحب می‌شود، و خرچنگ پوسته قدیمی خود را رها می‌کند. سپس تمام خرچنگ‌های موجود در صف به سرعت پوسته‌ها را به یکی پس از دیگری مبادله می‌کنند، و به این ترتیب هر یک وارد خانه‌ای با اندازه بزرگتر و مناسب خود می‌شود.

خرچنگ گوشه‌گیر به صعود کردن و بالا کشیدن از هر جایی علاقه دارد و شب‌ها بسیار فعال است و در سواحل لاشه‌خواری می‌کند.