جولیو آنجونی

جولیو آنجونی (به ایتالیایی: Giulio Angioni) (زادهٔ ۱۹۳۹ ساردنی، ایتالیا-درگذشتهٔ ۱۲ ژانویه ۲۰۱۷)، استاد انسان‌شناسی فرهنگی در دانشگاه کالیاری و یکی از برجسته‌ترین نویسندگان جزیره ساردنی بود. آثار او در نزدیک به سی جلد منتشر و تا به امروز به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و آلمانی ترجمه شده‌اند. نوشته‌های او شامل آثار داستانی و مقالات و تحقیقات اجتماعی و فرهنگی می‌باشد.

جولیو آنجونی
زاده۲۸ اکتبر ۱۹۳۹
ساردنی،
درگذشته۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۷ (۷۷ سال)
ملیت ایتالیا

آثار ادبی
  • Tre saggi sull'antropologia dell'età coloniale, Flaccovio ۱۹۷۳
  • Sa Laurera: Il lavoro contadino in Sardegna, EDeS 1976 e Il Maestrale ۲۰۰۵
  • Il sapere della mano: saggi di antroplogia del lavoro, Sellerio ۱۹۸۶
  • L'architettura popolare in Italia: Sardegna (con A. Sanna), Laterza, ۱۹۸۸
  • Pane e formaggio e altre cose di Sardegna, Zonza ۲۰۰۰
  • Fare dire sentire. L'identico e il diverso nelle culture, Il Maestrale ۲۰۱۱

آثار داستانی
  • A fogu aintru/A fuoco dentro ،EDeS 1978, Ilisso ۲۰۰۸
  • Sardonica ,EDeS 1983, Ilisso ۲۰۱۲
  • L'oro di Fraus ،Editori Riuniti 1988, Il Maestrale ۲۰۰۰
  • Il sale sulla ferita Marsilio 1990, Il Maestrale 2010, finalista al Premio Viareggio ۱۹۹۰
  • Una ignota compagnia Feltrinelli 1992, Il Maestrale 2007, finalista al Premio Viareggio ۱۹۹۲
  • Il gioco del mondo ،Il Maestrale ۱۹۹۹
  • La casa della palma ,Avagliano, ۲۰۰۰
  • Millant'anni ،Il Maestrale ۲۰۰۲، ۲۰۰۹
  • Il mare intorno ,Sellerio ۲۰۰۳
  • Assandira ,Sellerio ۲۰۰۴
  • Alba dei giorni bui ،Il Maestrale 2005, 2009, Premio Dessì ۲۰۰۵
  • Le fiamme di Toledo ,Sellerio 2006, Premio Fondazione Corrado Alvaro 2006, Premio Mondello ۲۰۰۶
  • La pelle intera ،Il Maestrale ۲۰۰۷
  • Afa ,Sellerio ۲۰۰۸
  • Tempus ، CUEC ۲۰۰۸
  • Gabbiani sul Carso ,Sellerio ۲۰۱۰
  • Doppio cielo ,Il Maestrale ۲۰۱۰

دیگر آثار
  • Tutti dicono Sardegna, EdeS ۱۹۹۰
  • La visita, Condaghes ۱۹۹۳
  • Cartas de logu: scrittori sardi allo specchio, CUEC ۲۰۰۷
  • Il dito alzato, Sellerio ۲۰۱۲

پانویس
    • A. M. Amendola, L'isola che sorprende. La narrativa sarda in italiano (1974-2006), Cagliari, CUEC ۲۰۰۸، ۱۶۰–۱۷۹.
    • Goffredo Fofi, Sardegna, che Nouvelle vague!, Panorama, novembre 2003
    • E. Hall, Greek tragedy and the politics of subjectivity in recent fiction, "Classical Receptions Journal", ۱ (۱), ۲۳–۴۲، انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۲۰۰۹.
    • C. Lavinio, Narrare un'isola. Lingua e stile di scrittori sardi, Roma, Bulzoni, ۱۹۹۱، ۱۵۱–۱۷۱.
    • F. Manai, Cosa succede a Fraus? Sardegna e mondo nel racconto di Giulio Angioni, Cagliari, CUEC, ۲۰۰۶.
    • M. Marras, Ecrivains insulaires et auto-représentation, " Europaea ", VI, ۱–۲ (۲۰۰۰), ۱۷–۷۷.
    • Antoine Ottavi, Les romanciers italiens contemporains, Paris, Hachette, ۱۹۹۲، ۱۴۲–۱۴۵.
    • L. Schröder, Sardinienbilder. Kontinuitäten und Innovationen in der sardischen Literatur und Publizistik der Nachkriegszeit, Bern, Peter Lang, ۲۰۰۰.
    • Birgit Wagner, Sardinien, Insel im Dialog. Texte, Diskurse, Filme, Tübingen, Francke Verlag, ۲۰۰۸.

    پیوند به بیرون
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.