جنیوس

در اعتقادات مردم روم باستان، هر مردی جنیوس یا جن یا همزاد خاص خودش را داشت.

به همین ترتیب هر زنی هم ژونوی مخصوص خود را داشت که بر همهٔ جنبه‌های زندگی زنانه او، خصوصاً ازدواج و زایمان نظارت می‌کرد.[2]

تعداد اجنه (جنی‌ها) نامحدود بود و به نظر می‌رسد که هر ناحیه، محله، خانه و دروازه‌ای نیز، جنی خاص خودش را داشت. در روزگاران کهن، جنی یا ژنیوس یک مرد و ژونوی یک زن، ظاهراً با نقش آنان به عنوان رئیس خانه یا خاندان در ارتباط بود.

در دوران‌های بعد، جنی یک جور عامل تعیین‌کننده و نمایانگر شخصیت یک مرد - خوب یا بد - محسوب می‌شد.

پس از مدتی جنیوس هر مرد، نقش حامی و نگهبان او را هم به خود گرفت. همانطور که ژونوی هر زن نیز حامی او بود و او را مثلاً در زمان ورود به خانه بخت یا موقع نخستین نزدیکی جنسی (وی محافظ حلقه و کمربند تازه عروسان بود) و همینطور به خصوص در هنگام وضع حمل و زایمان، محافظت و پشتیبانی می‌کرد.

بدین ترتیب با هر مردی، یک جنی یا جنیوس به دنیا می‌آمد و با مرگ او از دنیا می‌رفت. این جنیوس فقط از طرف فردی که به او تعلق داشت، پرستش می‌شد.[3] ژونو یا جونوی هر زن نیز، صرفاً متعلق به خود آن زن و مورد پرستش او بود و با همان زن به دنیا می‌آمد و با همو از دنیا می‌رفت.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Genius (mythology)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۰.
• جان پی یر گریمال (۱۳۸۶)، اساطیر جهان از موسسه لاروس، ترجمهٔ مانی صالحی علامه، تهران: نشر مهاجر، شابک ۹۶۴-۸۸۶۱-۳۹-۰