جنگ سرتوریوسی

جنگ سرتوریوسی (به لاتین: Bellum Sertorianum) (۸۰–۷۲ قبل از میلاد) بخشی از جنگ‌های داخلی جمهوری روم بود که در هیسپانیا به وقوع پیوست. این جنگ میان آخرین رهبر جناح ماریان‌ها (حامیان ماریوس) یعنی کوینتوس سرتوریوس ــ که نه تنها باقی‌ماندهٔ جناح پوپولارها را بلکه حتّی بسیاری از دولت‌شهرهای ایبریایی که به‌سختی سلطه روم را تحمل می‌کردند را نیز به دور خود جمع کرده‌بود ــ از یک‌سو و رهبران حامی سولا که سنای روم آن‌ها را علیه او گسیل داشته‌بود یعنی کوینتوس کایکیلیوس متلوس پیوس و گنایوس پومپیئوس کبیر از سوی دیگر رخ داد. سرتوریوس با شیوه‌های جنگی زیرکانه و بدیع حریفانش را تا مدّت‌ها به‌سختی شکست می‌داد؛ تا اینکه توسط لگاتوسِ خودش به‌نام مارکوس پرپرنا وینتو با دسیسه‌ای کشته‌شد و پومپیئوسِ فاتح به‌آسانی مُهر پایان بر جنگ زد.

جنگ سرتوریوسی
بخشی از جنگ‌های داخلی روم
هیسپانیای باستان در حدود ۱۰۰ قبل از میلاد. نواحی سبز رنگ، کِرِمی و نارنجی به‌ترتیب تحت تسلط جمهوری روم، اقوام محلی، و دولت‌شهرهای یونانی هستند
زمان ۸۰ تا ۷۲ قبل از میلاد مکان هیسپانیا نتیجه پیروزی سنا
جنگندگان
جمهوری روم سنای روم	پوپولارهای تبعیدی ایبریایی‌ها
فرماندهان
گنایوس پومپیئوس کبیر کوینتوس کایکیلیوس متلوس پیوس گایوس آئورلیوس کوتا لوکیوس کورنلیوس بالبوس مارکوس دومیتیوس کالوینوس لوکیوس توریوس بالبوس لوکیوس مانلیوس	کوینتوس سرتوریوس لوکیوس هیتولیئوس مارکوس پرپرنا وینتو گایوس هرنیوس