جنتل جاینت

جنتل جاینت یک گروه پراگرسیو راک انگلیسی بود که در بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ فعالیت می‌کرد. جنتل جاینت به دلیل موسیقی پیچیده و تکنیکی و همچنین به دلیل مهارت اعضایش در نواختن انواع موسیقی شناخته می‌شد. تمام اعضای گروه، خصوصاً مالکولم مورتیمور، توانایی نواختن سازهای بسیاری را داشتند. اگرچه جنتل جاینت از لحاظ تجاری نسبتاً موفق نبود اما موسیقی آن خیلی از علاقه‌مندان را به خود جذب می‌کرد.[1]

جنتل جاینت
چپ به راست: درک شولمن، ری شولمن، جان ودرز، گری گرین و کری مینیر در ۱۹۷۷.
اطلاعات پس‌زمینه
ژانر	پراگرسیو راک، سیمفونیک راک، جز فیوژن، راک تجربی، هارد راک، فولک راک، آرت راک، آوانگارد
سال‌های فعالیت	۱۹۷۰ (۱۹۷۰)—۱۹۸۰
ناشر(ان)	کرایزلیس (پادشاهی متحد)، ورتیگو (ایالات متحده، بریتانیا)، کلمبیا (ایالات متحده)، کپیتال (ایالات متحده)، وان وی، آلوکارد میوزیک، دی‌آرتی اینترتینمنت، میجر لیگ پرداکشنز
وبگاه	www.blazemonger.com/GG
اعضای پیشین	درک شولمن ری شولمن کری مینیر گری گرین فیل شولمن مارتین اسمیت مالکولم مورتیمور جان ودرز

اعضای گروه یک بار بیان کردند که: "هدف ما توسعه مرزهای موسیقی عامه‌پسند معاصر است حتی به این قیمت که بسیار منفور باشیم". با این وجود که جنتل جاینت هرگز به موفقیت تجاری گروه‌هایی مانند جترو تال، جنسیس، یس و امرسون، لیک اند پالمر نرسیدند اما همواره به عنوان یکی از گروه‌های نوآور و تجربی سبک خود شناخته می‌شوند. (همینطور یکی از تجربی‌ترین گروه‌های دهه ۱۹۷۰)[2]

موسیقی جنتل جاینت حتی در مقایسه با استانداردهای پراگرسیو راک هم پیچیده محسوب می‌شود که بعضاً تاثیراتی از سبک‌های دیگر مانند فولک، سول، جز و موسیقی کلاسیک دریافت کرده است. بر خلاف اغلب گروه‌های پراگرسیو راک هم‌دوره‌اش، تاثیرات موسیقی جنتل جاینت بیشتر از دوره رومانتیک موسیقی کلاسیک گرفته شده. همینطور گروه سعی در ترکیب المان‌های موسیقی کلاسیک قرون وسطایی، مدرنیست و موسیقی چمبر داشته است. موضوعات بسیار مختلف و متفاوتی در اشعار گروه دیده می‌شوند که نه تنها از تجربیات شخصی بلکه از مباحثی همچون فلسفه و کارهای رونالد دیوید لینگ و فرانسوا رابله نیز الهام گرفته‌اند.