جنبش زیست‌محیطی
جنبش زیست‌محیطی (گاهی اوقات به عنوان جنبش اکولوژی شناخته می‌شود)، که شامل حفظ محیط زیست و سیاستهای سبز می‌باشد؛ عبارتست از جنبه‌های علمی، اجتماعی و سیاسی متنوع برای رسیدگی به مسائل زیست‌محیطی. طرفداران محیط زیست از تغییر در سیاست عمومی و رفتارهای فردی، مدیریت مداوم منابع و نظارت بر محیط زیست حمایت می‌کنند. آنها انسان را به عنوان یک شرکت کننده (عضو) در اکوسیستم (و نه دشمن آن) می‌شناسند و جنبش آنها روی محیط زیست، سلامت و حقوق بشر متمرکز است.
| از مجموعه مقاله‌های سیاست سبز |
|---|
.svg.png.webp) |
تاریخچه
آگاهی اولیه
علاقه‌های اولیه به محیط زیست در جنبش رمانتیسم، در اوایل قرن نوزدهم مشاهده شد. شاعر ویلیام وردزورث به‌طور گسترده در لیک دیستریکت سفر کرد و نوشت: «هرچیزی که انسان به وسیله چشم آن را درک کند یا با قلبش از آن لذت ببرد در ذیل مالکیت ملی قرار دارد».[1]
آسیا
خاورمیانه
جنبش محیط زیستی در کشورهای کمتر توسعه یافته نیز با درجات مختلفی از موفقیت درک شده‌است. جهان عرب، از جمله خاورمیانه و شمال آفریقا، سازگاری‌های متفاوتی با جنبش محیط زیست دارند. کشورهای خلیج فارس دارای درآمد بالا بوده و به شدت به منابع انرژی در این منطقه وابسته هستند. اگرچه در جهان عرب منابع طبیعی و نیروی کار به نسبت متنوعی یافت می‌شوند.
چین
جنبش زیست‌محیطی در چین به واسطه افزایش سازمان‌های غیردولتی محیط زیست و حمایت از سیاستهای همسو و اتحاد و تظاهرات خود به خودی که اغلب در سطح محلی رخ می‌دهد شناخته می‌شود.[2] تظاهرات زیست‌محیطی در چین به‌طور فزاینده ای دامنه نگرانی‌های خود را گسترش داده‌اند و خواستار مشارکت گسترده‌تر «به نام مردم» هستند.[3]
منابع
- Wordsworth, William (1835). A guide through the district of the lakes in the north of England with a description of the scenery, &c. for the use of tourists and residents (5th ed.). Kendal, England: Hudson and Nicholson. p. 88.
- Fengshi Wu (2009). "Environmental Activism and Civil Society Development in China: 15 Years in Review" (PDF). Harvard-Yenching Institute Working Paper Series. Retrieved 15 August 2018.
- Christoph Steinhardt; Fengshi Wu (2016). "In the Name of the Public: Environmental Protest and the Changing Landscape of Popular Contention in China". The China Journal. 75: 61–82. doi:10.1086/684010.