جان پارکینسون

جان پارکینسون (انگلیسی: John Parkinson؛ ۱۰ فوریهٔ ۱۸۸۵۵ ژوئن ۱۹۷۶(1976-06-05) ) یک متخصص قلب اهل بریتانیا بود.

جان پارکینسون
زادهٔ۱۰ فوریهٔ ۱۸۸۵
لانکاشایر، انگلستان
درگذشت۵ ژوئن ۱۹۷۶ (۹۱ سال)
ملیتبریتانیایی

او یکی از سه پزشکی بود که برای نخستین بار سندرم ولف پارکینسون وایت را به‌طور کامل توصیف کردند.[1][2]

وی دانش‌آموختهٔ کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه فرایبورگ و مدتی نیز از دستیاران جیمز مکنزی بود.[2]

منابع

  1. L. Wolff, J. Parkinson, P. D. White. "Bundle-branch block with short P-R interval in healthy young people prone to paroxysmal tachyardia." American Heart Journal, St. Louis, 1930, 5: 685.
  2. "Obituary: Sir John Parkinson". The Times. The Times Digital Archive. 8 June 1976. p. 16.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.