جاسوسی صنعتی

جاسوسی صنعتی، جاسوسی اقتصادی یا جاسوسی ابرشرکتی نوعی از جاسوسی است که به مقاصد بازرگانی انجام می‌شود تا مقاصد صرفاً مرتبط با امنیت ملی.[1] جاسوسی اقتصادی از سوی دولت‌ها انجام یا ترتیب داده می‌شود و حوزه اش بین‌المللی است، در حالی که جاسوسی ابرشرکتی یا صنعتی بیشتر ملی است و بین شرکت‌ها و ابرشرکت‌ها رخ می‌دهد.

نمونه‌های برجسته

در ۱۹۹۳ تولید کنندهٔ خودرو، اوپل، شاخهٔ آلمانی جنرال موتورز، در پی منتقل شدن مسئول تولید اپل و هفت مدیر دیگر به فولکس‌واگن این شرکت را متهم به جاسوسی صنعتی کرد. فلکسواگن متعاقباً تهدید کرد به دلیل تهمت شکایت می‌کند، که منجر به یک نزاع حقوقی چهارساله شد. پرونده که نهایتاً در ۱۹۹۷ به سازش انجامید، منجر به یکی از بزرگترین پرداخت‌های توافقی در تاریخ جاسوسی صنعتی شد و فلکسواگن پذیرفت به جنرال موتورز ۱۰۰ میلیون دلار پرداخت کند و حداقل ۱ میلیارد دلار ظرف ۷ سال از این شرکت قطعات خودرو بخرد گرچه صریحاً برای رفتار آن مدیر عذرخواهی نکرد.

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Unusual suspects: Cyber-spying grows bigger and more boring". The Economist. 25 May 2013. Retrieved 25 May 2013.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.