جاذبه‌های گردشگری
جاذبه‌های گردشگری، به طور کلی به تمامی ویژگی‌های منطقه‌ای گویند که بتواند افراد را برای مقاصد مختلف از جمله مقاصد تجاری و بازرگانی، مقاصد تفریحی و سرگرمی، مقاصد فرهنگی، یادگیری و آموزشی، به خود جذب نماید، و در راستای این جذب، برای حفظ و پایداری ویژگی‌های آن منطقه و ایجاد منافع و مصالح برای ساکنان آن منطقه، مفید واقع شود.
انواع جاذبه‌های گردشگری
جاذبه‌های گردشگری را کلاً به روش فراگیر بر پایه جاذبه‌های مبتنی بر ویژگی‌های محیط زیست، جاذبه‌های مبتنی بر فعالیت‌های انسانی و جاذبه‌هایی که به طور دست‌ساز و مصنوعی توسط انسان آفریده شده‌اند، دسته‌بندی می‌نمایند.[1]
البته هرکدام از این دسته‌ها دارای زیرشاخه‌هایی است که در زیر به آن‌ها پرداخته می‌شود:
جاذبه‌های طبیعی
- آب و هوا
- چشم‌اندازهای طبیعی
- نواحی ساحلی و دریایی
- پوشش گیاهی و حیات جانوری
- ویژگی‌های برجسته زیست‌محیطی
- پارک‌ها و مناطق حفاظت‌شده
- گردشگری سلامت
- چشمه‌های آب معدنی و آب گرم
- تفرج‌گاه‌های رژیم غذایی و سلامت فیزیکی
جاذبه‌های فرهنگی
- منزل‌گاه‌های فرهنگی، تاریخی و باستانی
- الگوهای شاخص و برجسته فرهنگی
- صنایع دستی و هنرها
- فعالیت‌های اقتصادی جالب توجه: مزارع چای، استفاده ار نیروی فیل‌ها در جنگل‌های گرم‌سیری، استفاده از تکنیک‌های سنتی کشاورزی و ماهیگیری و مانند آن.
- نواحی جذاب شهری
- موزه‌ها و سایر تسهیلات فرهنگی
- رویدادها و جشن‌واره‌های فرهنگی
- مهرورزی و ویژگی‌های رفتاری ساکنان منطقه
انواع جاذبه‌های ویژه
که به ویژگی‌های فرهنگی و طبیعی وابسته نیستند و به صورت مصنوعی خلق شده‌اند.
- پارک‌های مصنوعی و پارک‌های سرگرم‌کننده و سیرک‌ها
- خرید
- کنفرانس، همایش و نشست‌ها
- رویدادهای خاص
- تفریح و سرگرمی
- ورزش و تفریحات ورزشی
سایر جاذبه‌ها
در برخی مواقع ویژگی‌های زیر خود تبدیل به جاذبه می‌شوند یا به عنوان یکی از عوامل کششی به جذب گردشگری یاری می‌رسانند:
- خدمات و تسهیلات جهانگردی به عنوان یکی از عوامل انگیزشی و جاذبه برای جهانگردی
- هتل‌ها و تفرج‌گاه‌ها
- حمل و نقل
- خوراک و نوشیدنی
- قوم، مذهب و وابستگی‌های وطنی
- هزینه‌های ارزان مسافرت
- ثبات سیاسی، سلامت و امنیت و سایر ملاحظات
منابع
- برنامه‌ریزی گردشگری، رویکردی همپیوند و پایدار. ادوارد اینسکیپ
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جاذبه‌های گردشگری موجود است. |