تپه‌های مارلیک (فیلم)
تپه‌های مارلیک فیلم مستند ایرانی ساخته ابراهیم گلستان در سال ۱۳۴۲ است. نسخه ترمیم شده و باکیفیت این مستند در هفتاد و ششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۲۰۱۹ به نمایش درآمد.
| تپه‌های مارلیک | |
|---|---|
| کارگردان | ابراهیم گلستان |
| نویسنده | ابراهیم گلستان |
مدت زمان | ۱۵ دقیقه |
| کشور | ایران |
این فیلم به‌ظاهر درباره کاوش و یافته‌های باستان‌شناسی در منطقه مارلیک است، اما در واقع اثری در باره زندگی، هنر، دوام و آرزو برای فردایی بهتر است.[1] متن روایت‌شده در فیلم، نوشته ابراهیم گلستان است.
نخستین بار که نمایشگاه چیزهای پیدا شده در مارلیک را دیدم نظرم به دو مجسمه کوچک رفت که انگار فریاد می زدند. این دو خدای مرد و زن باروری بودند.
من در مجسمه خدای زن دعوت به زندگی دیدم، و در مجسمه مرد راست‌کرده که ظرفی را گرفته بود، دیدم که دارد آب زندگی می ریزد. و آفتاب بود که از پشت پرده تالار موزه می‌آمد تا بچه آهوی مفرغ را با با بوسه‌های گرم بنوازد. مرگ آنجا نبود. سی قرن دفن از اعتبار افتاده بود. و پیش از تهنیت آفتاب، آهو هنوز لبخند آشنا می زد.
این‌ها بود علت برای این‌که فیلم بسازم.[1]
دیگر عوامل
- مدیر فیلم‌برداری:
- صدا: محمود هنگوال
- موسیقی: مرتضی حنانه
- محصول: کارگاه فیلم گلستان
- سال ساخت: ۱۳۴۲
حواشی
احمدرضا احمدی در نوشته « حقیقت تلخ است» برای ویژه نامه کتاب « نوشتن با دوربین» از قول گلستان می نویسد: « می گفت: من و دکتر نگهبان (باستان شناس) شب ها بیدار می ماندیم که ایادی شهرام پهلوی نیایند در تاریکی شب عتیقه ها را بدزدند! این موضوع بعداً در خاطرات دکتر نگهبان، در کتابی که سازمان میزاث فرهنگی منتشر کرده نیز آمده است.»[2]
پانویس
- مارلیک، سمیرا بزرگی
- جاهد پ. « نوشتن با دوربین»، چاپ چهارم، ۱۳۹۴، بخش ضمیمه، ص ۲۹۰، خود به نقل از نشریه نگاه نو، ویژه نامه کتاب « نوشتن با دوربین»، شماره ۶۷،آبان ۱۳۸۴
منابع
- جاناتان روزنبام
- جشنواره ونیز؛ از فروغ و گلستان تا متری شش و نیم . وبسایت رادیو فردا