توماس نازاربکیان

ژنرال تُوْماس هوهانسی نازاربکیان (ارمنی: Թովմաս Հովհաննեսի Նազարբեկյան؛ ۴ آوریل ۱۸۵۵۱۹ فوریه ۱۹۳۱(۱۹۳۱-02-۱۹) ) یک ژنرال اهل ارمنستان در ارتش روسیه در قفقاز و دیرتر سپهبد سرشناس در اولین جمهوری ارمنستان بود.

ژنرال

توماس نازاربکیان
زاده۴ آوریل ۱۸۵۵
تفلیس، Tiflis Governorate، امپراتوری روسیه
درگذشته۱۹ فوریهٔ ۱۹۳۱ (۷۵ سال)
تفلیس، جمهوری سوسیالیستی گرجستان شوروی، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی
وفاداری امپراتوری روسیه (۱۸۷۶–۱۹۱۷)
اولین جمهوری ارمنستان (۱۹۱۸–۱۹۲۰)
سال‌های خدمت۱۸۷۶—۱۹۲۰
درجهسرلشکر (روسیه)
سپهبد (ارمنستان)
فرماندهی۶۶ام لشکر پیاده‌نظام
۲ام تیپ قفقاز
جنگ‌ها/عملیات‌هاجنگ روسیه و عثمانی
جنگ روسیه و ژاپن
جنگ جهانی اول جنبش آزادی بخش ملی ارمنی
نشان‌هاsee below

ابتدای زندگی

تحصیل در آکادمی نظامی در مسکو را در سال ۱۸۷۴ میلادی به پایان رساند.[1]

درگیرهای اولیه وی شامل جنگ روسیه و عثمانی (۷۸–۱۸۷۷) و جنگ روسیه و ژاپن (۰۵–۱۹۰۴) بودند.

بخاطر مشارکت در حمله به قلعه آرداهان در طی جنگ روسیه و عثمانی (۷۸–۱۸۷۷) نشان سنت استانیلائوس به وی اعطا شد. همچنین بخاطر موفقیت در ارزروم نشان سنت آنا به وی اعطا شد. در سال ۱۹۰۲ به درجه کلنلی ترفیع یافت. سال‌ها بعد در جنگ روسیه و ژاپن (۰۵–۱۹۰۴) نازاربکیان به خاطر برجسته در طی نبرد موکدن به دریافت شمشیر طلایی به خاطر شجاعت مفتخر شد. پس از جنگ نیز در سال ۱۹۰۸ به درجه سرلشکری نایل شد.

جنگ جهانی اول

به دنبال وقوع جنگ جهانی اول او به عنوان ژنرال برای جبهه قفقاز انتخاب شد. شامل پیروزی در نبرد دیلمقان[2]

اولین جمهوری ارمنستان

نازاربکیان به عنوان اولین رئیس ستادکل نیروهای مسلح اولین جمهوری ارمنستان برگزیده شد. وی دانش و تجربیات خویش را برای ایجاد ارتش منظم ارمنستان به کار برد؛ و در تاریخ ۱۵ ژوئیه ۱۹۱۹ درجه سپهبدی به وی اعطا شد.[3]

در حین اتحادیه شوروی شدن ارمنستان او به همراه دیگر افسران ارمنی بازداشت شد، اما چهار ماه بعد آزاد شد. او در زادگاهش سکونت گزید، و مجموعه خاطرات دربارهٔ نبرد دربارهٔ لشگرکشی قفقار بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ را به رشته تحریر درآورد. نازاربکیان تا زمان مرگش در سال ۱۹۳۱ در تفلیس باقی ماند.[4]

نشان‌ها

  • Order of Saint Stanislaus, درجه سوم به همراه Swords, "For excellence in the storming of the fortress Ardahan" (۱۸۷۷)
  • Order of St. Anna, درجه سوم به همراه Swords, "For distinguished service under Erzurum" (۱۸۷۸)
  • Order of St. Anna, درجه دوم به همراه Bow, "25 years of service" (۱۸۷۸)
  • Gold Sword for Bravery (18 June 1906)[5]
  • Order of St. Vladimir, درجه سوم به همراه Swords (۱۹۰۵)
  • Order of Saint Stanislaus, درجه یکم به همراه Swords (۱۹۱۵)
  • Order of St. Anna, درجه یکم (۱۹۱۵)
  • Order of St. George, درجه چهارم (۷ ژانویه ۱۹۱۶)
  • Order of St. Vladimir, درجه دوم به همراه Swords (۱۹۱۶)
  • Gold Sword for Bravery
  • Medal "In memory of the 300th anniversary of the reign of the Romanovs"

جستارهای وابسته

منابع

  1. Թովմաս Նազարբեկյան. Հայկական Հանրագիտարան.
  2. Richard G Hovannisian. Palgrave Macmillan. The Armenian people from ancient to modern times (p. 229) ISBN 0-312-10168-6
  3. Grigoris Palakʻean (2009). Armenian Golgotha: A Memoir of the Armenian Genocide, 1915-1918. Vintage Books. pp. 446, 447. ISBN 978-1-4000-9677-0.
  4. Brief biography
  5. Razvedchik Journal, page 819, 4 July 1916
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tovmas Nazarbekian». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۵.
  • «Tovmas_Nazarbekian». دریافت‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۵.
  • Rouben Paul Adalian (2002). Historical Dictionary of Armenia. Lanham, MD: Scarecrow Press.
  • Christopher J. Walker, ed. (1990). Armenia: The Survival of a Nation. St. Martin's Press Press. pp. 404–05. ISBN 978-0-312-04944-7.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ توماس نازاربکیان موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.