تنگ سرحد
تنگ سرحه، روستایی از توابع بخش لاشار شهرستان نیکشهر در استان سیستان و بلوچستان ایران است. روستایی نمونه گردشگری داری طبیعت بکر و زیبا، با رودخانه دائمی سرسبز که سرسبزی درختان بید و نخلهای استوار در کنار آن باغات، به آن زیبایی خاصی بخشیده است، وجود کوهستان بکر وصعب العبور درشرق تنگ سرحه همراه با چشمه و استخرهای طبیعی وآبشارهای زیبا یکی دیگر از زیبایی طبیعی روستای تنگ سرحه است. قرار گرفتن در دو محور مهم چابهار، میلک و چابهار، فنوج، بندرعباس بیانگر موقعیت مهم و استراتژیک این روستا است. روستای تنگ سرحه که در کنار رودخانه تنگ سرحه شکل گرفته، داری چندین محله است که سر شاخه های اصلی رودخانه بینشان فاصله انداختند. علاوه بر محله اصلی که به بازارهم شهرت داره، محلاتی دیگری چون نوک آباد، نور آباد، احمد آباد، جمعه بازار، سیاهنگری و سرحکان از مهمترین محلات روستای تنگ سرحه می باشند هم چنین روستای تنگ سرحه به عنوان روستای ملی حصیر بافی ثبت شده است.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | سیستان و بلوچستان |
شهرستان | نیکشهر |
بخش | بخش لاشار |
دهستان | لاشار جنوبی |
نام محلی | تنگه سرحه |
نامهای دیگر | تنگه سرحه |
نامهای قدیمی | سرتنگ، پشت تنگ، سرحه-تنگ سرحه، |
سال بنیاد | پهلوی دوم |
مردم | |
جمعیت | ۱۷۸۹ نفر (سرشماری ۹۵) |
کد آماری | ۱۸۷۵۴۱ |
جمعیت
این روستا در دهستان لاشار جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن بدون احتساب سرخکان و آپدمیت ۱۹۵۶ نفر (۶۰۰خانوار) بودهاست.
تیره های
مردم این روستا و بسیاری از روستاهای مجاور بنام طایفه سرحه ای و بلوچ سرحه ای شهرت دارند و همگی نوادگان میرجلال خان از تیره میرلاشار و سردار علی از تیره حالع بن سیف الدین هستند. سردار علی و میرجلال خان از فرزندان میرهارون می باشند. و در بسیاری از کتب های نسب شناسی سردار علی را هم فرزند میرجلال خان ثبت کردند.
شهرت این تیره بخاطر وجود اسطوره های نامی مثل میرچاکر و میرگوهرام هستش و لاشار و رند فرزندان میرجلال خان و همچنین سردارانی مثل سردار علی و میر حالع بن سیف الدین که جد اکثریت بلوچهای منطقه به اینان باز می گردد.
مردم تنگ سرحه بعد از مرگ میرگوهرام به صورت عشایری و دامداری زندگی می کنند و این فرزندان حالع بن سیف الدین با میرگوهرام نسل اندر نسل با همدیگر وصلت می کنند تا امروز بجز تعداد محدودی خارج از طایفه، همگی با قوم وخوش نزدیک وصلت کردند.. طایفه سرحه ای دارای چندین تیره می باشد که نسب شان به میرگوهرام و میر حالع بن سیف الدین بر می گرد. تیرهای سرحه قطعاً یا از پدر یا از مادر نسب شان به میرجلال خان یا سردار علی که هر دو از فرزندان میرهارون می باشند می رسد. بهطور کلی تیرهای کدخدا زهی، انگوری، جلالی، شهمیری، محمودی، بینگه زهی، جهانگیری، حسن زهی نسب شان پدری شان به میرجلال خان می رسد و تیرهای هاجی زهی، کری بر، قلندر بر، رحیمی، جاوشیری، سردار زهی، کهرکی، نسب شان به سردار علی می رسد اما بخاطر وصلتها موجود همگی با همدیگر نسبت فامیلی نزدیک دارند و سردار علی و میرجلال خان جد تمامی مردم تنگ سرحه و طایفه سرحه ای می باشد.
مردم شناسی
مردم تنگ سرحه از نوادگان میر جلال خان حاکم مکران بعد از دوره ساسانی از تیره میرگوهرام و سردار علی هستند، طایفه سرحه ای در هشت روستای در شهرستان فنوج و شهرستان نیکشهر در سه بخش مرکزی و بنت و فنوج زندگی می کنند، بهطور کلی در روستای تنگه سرحه و سرحکان و آپدمیت در بخش لاشار و در روستایهای کلدر و بلفتان و کشکان و جان آباد و بهشت آباد شهرستان فنوج و در روستای کلچات بخش بنت و روستاهای پینسان و زیارتجاه و زمین بند و تعدادی هم در کوچینک و آبگاه و جکان و گزمیر بخش مرکزی شهرستان نیکشهر زندگی می کنند
طایفه سرحه ای را بیشتر با فامیلی مرادزهی می شناسند که این بخاطر اسم پدر کدخدا طایفه بوده و بیشترین افراد بعد از مرادزهی فامیلی بلوچی را نیز دارند، فامیلی دیگری چون هوتی، بیجارزهی، بلوچ لاشار، پی طاپی، سابکزهی ،رییسی و کهرکی نیز در طایفه پیدا می شود.
این طایفه با طوایف میرلاشاری، باشنده، حسن زهی و بیجارزهی لاشار، جاوشیری، و آزباغی نسبت فامیلی دارد، و جدشان به میرلاشار و میرگوهرام وسردارعلی ومیرجلال حان که همگی از نوادگان میرهارون هستند می رسد. اعضای شورای اسلامی (دوره پنجم) تنگه سرحه 1:محمدمرادزهی (رئیس شورا) 2:ابراهیم مرادزهی 3:حسین مرادزهی 4:محمدامین بلوچی راد 5:محمدنوربلوچ سرحه ئی دهیار:رحیم بخش بلوچی نیاز
منابع
- کمیته تخصصی نامنگاری و یکسانسازی نامهای جغرافیایی ایران بایگانیشده در ۲۹ اوت ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine، سازمان نقشهبرداری کشور
- "تنگه سرحه on Instagram: "#تنگه_سرحه #تنگه_سرحه_لاشار_بلوچستان تنگه سرحه دریک عصر تابستونی @lashar.zamin"". Instagram. Retrieved 2019-08-22.
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.