تنگی نایژه

تنگی نایژه (انگلیسی: Bronchoconstriction‎) به تنگ شدن مجاری هوایی در شش‌ها به خاطر سفت شدن ماهیچه صاف پیرامون آن همراه با سرفه، خس‌خس سینه و تنگی نفس در پی آن گفته می‌شود.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bronchoconstriction». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ ژوئن ۲۰۲۰.

تنفس فیزیولوژیک
تنفس	تنفس دم (تنفس) بازدم obligate nasal breathing respiratory rate respirometer سورفکتانت ریوی کمپلیانس ریوی elastic recoil hysteresivity airway resistance bronchial hyperresponsiveness تنگی نایژه dilatation تنفس مکانیکی
کنترل تهویه	پل مغز pneumotaxic center apneustic center بصل النخاع dorsal respiratory group ventral respiratory group حسگر شیمیاییs central peripheral pulmonary stretch receptors Hering–Breuer reflex
حجم‌های تنفسی	VC FRC Vt dead space CC PEF محاسبات respiratory minute volume FEV1/FVC ratio آزمون‌های عملکرد ریه دم‌سنجی body plethysmography peak flow meter nitrogen washout
گردش	pulmonary circulation hypoxic pulmonary vasoconstriction pulmonary shunt
برهمکنش‌ها	تنفس پرفیوژن (Q) Ventilation/perfusion ratio اسکن‌های ریوی در پزشکی هسته‌ای zones of the lung gas exchange فشار گاز ریوی alveolar gas equation alveolar–arterial gradient هموگلوبین oxygen–hemoglobin dissociation curve (Oxygen saturation ۲٬۳-بیس فسفوگلیسریک اسید اثر بور Haldane effect) کربنیک آنهیدراز (chloride shift) هموگلوبین بهره تنفسی نسبت تبادل تنفسی گاز خون شریانی diffusion capacity (DLCO)
نارسایی‌ها	high altitude death zone مسمومیت با اکسیژن هیپوکسی

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.