تاریخ نقلی
تاریخ نقلی یعنی علم به وقایع و حوادث و اوضاع و احوال انسانها در گذشته در مقابل اوضاع و احوالی که در زمان حال وجود دارد. پس تاریخ در این مرحله یعنی علم به وقایع و حوادث سپری شده و اوضاع و احوال گذشتگان. علم تاریخ در این معنی شامل زندگی نامه‌ها، فتح نامه‌ها، سیره‌ها می‌شود.[1]
ویژگی‌های تاریخ نقلی عبارت است از:[1]
- علم به نقلیات است نه عقلی و تحلیل آن‌ها.
- جزئی نگر است و فردی، نه کلی نگر و عمومی. بنابراین در صدد کشف یک سلسله قوانین و سنن نیست.
- فقط به گذشته تعلق دارد، نه به حال و آینده.
- علم به بودن هاست نه شدن‌ها.
منابع
- مطهری، جامعه و تاریخ، (جلد پنجم، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی) چاپ ششم، انتشارات صدرا، ص70 و 71
پیوند به بیرون
جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.