بیژن صفاری

صفاری در ۱۹۳۳ در تهران متولد شد. او فرزند تیمسار سناتور محمدعلی صفاری بود. صفاری در بوزار و مدرسه ویژه معماری در سوییس و فرانسه تحصیل کرد و در ۱۹۵۹ به ایران برگشت و شرکت معماری خود را به راه انداخت. فعالیت‌های هنری خود را با نقاشی آغاز کرد.[6]

او در دانشگاه تهران معماری تدریس می‌کرد و از اعضای هیئت امنای بنیاد شهبانو فرح بود.[6] بیژن صفاری مشاور سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران (۱۳۵۶–۱۳۴۴) بود.[7] او طراح مجموعه تئاتر شهر و بوستان دانشجو در تهران است.[8] او در کنار مارکو گریگوریان، سیراک ملکونیان، سهراب سپهری، پرویز تناولی و منوچهر شیبانی از اعضای «گروه هنرمندان معاصر» بود.[9] صفاری عضو تیم برنامه‌ریز جشن هنر شیراز و مسئول تئاتر آن بود. او مدیریت هنری کارگاه نمایش رادیو و تلویزیون ملی ایران را بر عهده داشت.[10][11]

انگیزهٔ اصلی صفاری برای نقاشی یک کشش عاطفی به متریال‌های در اختیار اوست؛ از جمله نوشت‌افزار، کاغذهای سفید، به مدادرنگی‌ها، آبرنگها، و رنگ‌های اکرلیک و تأثیر رنگ‌های جامد و مایع بر سطح کاغذ. مهم‌ترین ویژگی آثار وی رفتارش با اشیا و روابط آن‌ها است. اشیای آشنا را در کنار یا بر روی هم تصویر می‌کند. تابلوهای او که بر روی هم بسیار جدی و دقیق اجرا شده‌اند، عمداً با نهادن اثر فنجان‌های قهوه و با کشیدن خطوطی «باطل‌کننده» آثار رازآلود، پیچیده و استادانهٔ بیژن صفاری در قلمرو آن «خطّ سوم» به شمس تبریزی که «نه خود خواندی نه دیگری» شبیه‌اند.[12] او نقش زیادی در پرورش فکر رضا قاسمی داشته‌است.[13]

بیژن صفاری همجنسگرا بود.[14]

بیژن صفاری، روز دوشنبه دوم اردیبهشت ۱۳۹۸، ۲۲ آوریل ۲۰۱۹ در سن ۸۶ سالگی در شهر پاریس درگذشت.[15]

• بیژن صفاری در پاریس در یوتیوب