بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران
بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران طبق قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری در سال ۱۳۵۰ به صورت شرکت سهامی تأسیس شد.[1] بر پایهٔ این قانون هدف از تأسیس بیمه مرکزی تنظیم، تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت از بیمهگذاران، بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها و اعمال نظارت دولت بر فعالیتهای بیمهای است.[1]
نوع | شرکت سهامی عام |
---|---|
صنعت | بیمه |
بنا نهاده | ۱۳۵۰ خورشیدی |
دفتر مرکزی | ایران٬ تهران |
وبگاه |
تاریخچه بیمه مرکزی
/سابقه فعالیت بیمه در كشور به صورت غیر رسمی بیش از یك قرن است .نخستین بار در سال ۱۲۸۹ خورشیدی دو شركت بیمه خارجی به تاسیس نمایندگی در ایران اقدام كردند .اولین قانونی كه در ایران درخصوص شركت های بیمه به تصویب رسید قانون مربوط به ثبت شركت ها مصوب دوم آذر ۱۳۱۰ است كه در ماده ۸ آن شركت های بیمه اعم از ایرانی و خارجی را تابع نظام نامه ای دانست كه از طرف وزارت عدلیه تنظیم می شود . تاسیس شركت سهامی بیمه ایران در ۱۵ آبان ۱۳۱۴ وتصویب قانون بیمه در هفتم اردیبهشت ۱۳۱۶ را باید نقطه آغاز تحولات بازار بیمه كشور دانست . با تصویب این قانون حدود ۱۰ شركت بیمه خارجی شعب و نمایندگی های خود در ایران را ثبت كردند . درسال ۱۳۲۹ نخستین شركت بیمه خصوصی ایرانی به نام "بیمه شرق " تاسیس شد و پس از آن در دهه های بعد تعداد دیگری از شركت های بیمه خصوصی ایرانی و یا با سرمایه گذاری مشترك ایرانی و خارجی در ایران آغاز به فعالیت كردند. نظارت و بیمه گری توامان شركت سهامی بیمه ایران در بازار بیمه موجب شد كه سیاست گذاران به دنبال تفكیك تصدی از سیاست گذاری و نظارت در بازار بیمه باشند و با تاسیس بیمه مركزی تحولات صنعت بیمه شتاب بیشتری گرفت . قانون تأسیس بیمه مركزى ایران و بیمهگرى در ۳۰ خرداد ۱۳۵۰ در ۷۷ ماده به تصویب رسید و نحوه فعالیت و عملیات بیمه را در مورد شركتهاى داخلى و خارجى ترسیم نمود . ماده (۱ ) این قانون اعلام كرده است كه:
بهمنظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت بیمهگذاران و بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها و همچنین بهمنظور اعمال نظارت بر این فعالیت، مؤسسهاى به نام بیمه مركزى طبق مقررات این قانون با اهداف زیر تأسیس مىگردد.
- تنظیم بازار بیمه كشور و هدایت آن از طریق تصویب آیین نامه ها و مقررات
- توسعه و تعمیم بیمه های بازرگانی - اعطای مجوز تأسیس شركت ها و شبكه كارگزاری و نظارت بر فعالیت شركتهای بیمه ای به نمایندگی از دولت در بازار
- انجام امور اتكایی اجباری برای مؤسسات بیمه ای
- قبولی و واگذاری بیمه های اتكایی با مؤسسات داخلی و خارجی
بیمه مركزی جمهوری اسلامی ایران در تلاش است تا با تكیه بر تجربه چندین ساله و دانش فنی كارشناسان و مدیران خود، رسالتی را كه به موجب قانون برعهده این سازمان قرار گرفته است هرچه مطلوبتر به انجام رساند. اهم وظایف و اختیارات بیمه مركزی جمهوری اسلامی ایران طبق قانون مذكورعبارت است از:
- تهیه آییننامهها و مقررات برای حسن اجرای امر بیمه - تهیه اطلاعات لازم از عملكردمؤسسات بیمه فعال در بازار بیمه ایران
- انجام بیمههای اتكایی اجباری
- قبول یا واگذاری بیمههای اتكایی به مؤسسات بیمه داخلی یا خارجی
- ارشاد، هدایت ونظارت برمؤسسات بیمه و حمایت از آنهابرایحفظ سلامت بازار بیمه
- تنظیم امور نمایندگی و دلالی بیمه و نظارت بر امور بیمه اتكایی
وظایف و اختیارات
ماده ۵- بیمه مركزی ایران دارای وظایف و اختیارات زیر است:
۱- تهیه آیین نامه و مقرراتی كه برای حسن اجرای امر بیمه درایران لازم باشد با توجه به مفاد این قانون
۲- تهیه اطلاعات لازم از فعالیتهای كلیه موسسات بیمه كه در ایران كار می كنند
۳- انجام بیمه های اتكایی اجباری
۴- قبول بیمه های اتكایی اختیاری از موسسات داخلی یا خارجی
۵- واگذاری بیمه های اتكایی به موسسات داخلی یا خارجی در هر مورد كه مقتضی باشد
۶- اداره صندوق تامین خسارتهای بدنی و تنظیم آیین نامه آن موضوع ماده ۱۰ قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب دی ماه ۱۳۴۷(۱)
۷- ارشاد و هدایت و نظارت بر موسسات بیمه و حمایت از آنها در جهت حفظ سلامت بازار بیمه و تنظیم بر امور بیمه اتكایی و جلوگیری از رقابت های مكارانه و ناسالم
تبصره: بیمه مركزی ایران ملزم به حفظ اسرار موسساتی است كه به موجب این قانون حق نظارت بر آنها را دارا می باشد و به هیچ وجه نباید از اطلاعاتی كه در جهت اجرای این قانون بدست می آورد جز در مواردی كه قانون معین مینماید استفاده كند.
(۱)- با توجه به تصویب قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت بدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث در ۱۶/۴/۱۳۸۷، ماده ۱۰ این قانون جایگزین ماده ۱۰ قانون مصوب دی ماه ۱۳۴۷ شده است .
ارکان تشکیلاتی
ماده ۶- بیمه مركزی ایران دارای اركان زیر است:
۱- مجمع عمومی
۲- شورای عالی بیمه
۳- هیات عامل
۴- بازرسان
مجمع عمومی
ماده ۷- مجمع عمومی بیمه مركزی ایران مركب از وزیر امور اقتصادی و دارایی ، وزیر بازرگانی ،وزیر كار و امور اجتماعی ، هیات عامل و بازرسان بدون داشتن حق رای در جلسه شركت خواهند كرد.( به موجب تصویب نامه شماره ۴۹۷۰۸ مورخ ۲۶/۸/۱۳۵۳ هیات وزیران مستند به ماده ۴ قانون تشكیل وزارت امور اقتصادی و دارایی به شرح متن اصلاح شده است.)
ماده ۸- مجمع عمومی عادی به دعوت رئیس كل بیمه مركزی ایران سالی یك مرتبه حداكثرتا پایان شهریور ماه تشكیل می شود.
مجمع عمومی فوق العاده به دعوت رئیس كل بیمه مركزی ایران و یا به پیشنهاد هر یك از اعضا مجمع عمومی تشكیل خواهد شد.
رئیس كل بیمه مركزی ایران موظف است ظرف ده روز پس از دریافت پیشنهاد تشكیل جلسه مجمع عمومی را كتبا دعوت كند. در دعوتنامه دستور جلسه ، روز و محل انعقاد جلسه ذكر خواهد شد.
هیچ موضوعی را نمی توان در مجمع عمومی عادی یا فوق العاده مطرح كرد مگر آن كه قبلا“ جزو دستور قرار داده شده باشد.
ماده ۹- وظایف مجمع عمومی به شرح زیر است:
الف - تعیین خط مشی كلی .
ب - رسیدگی و اظهار نظر نسبت به گزارش سالانه رئیس كل بیمه مركزی ایران .
ج - رسیدگی و تصویب بودجه و ترازنامه و حساب سود وزیان و ترتیب تقسیم سود.
د - تصویب سازمان و آیین نامه های مالی و اداری بیمه مركزی ایران.
ه - تصویب مقررات استخدامی با رعایت بند پ ماده ۲ قانون استخدام كشوری .
و - انتخاب بازرسان .
ز - تعیین حقوق رئیس كل و اعضا هیات عامل و حق الزحمه بازرسان .
ح - تصمیم نسبت به هر موضوعی كه از طرف رئیس كل بیمه مركزی ایران جزو دستور قرار داده شده باشد
جستارهای وابسته
- شرکت سرمایه گذاری صنعت بیمه
منابع
- «قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران». وبسایت بیمه مرکزی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۵ فروردین ۱۳۹۰. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک) - http://centinsur.ir/ShowPage.aspx?page_=news&lang=1&sub=0&PageID=1345&PageIDF=5&tempname=maintemplate%5Bپیوند+مرده%5D