بوفالو، داکوتای جنوبی

• فهرست شهرهای داکوتای جنوبی

بوفالو دومین شهر بزرگ ایالات متحده در نیویورک و بزرگترین شهر در غرب نیویورک است. از سال 2018 ، جمعیت 256304 نفر بود. این شهر محل استقرار شهرستان اری و دروازه اصلی تجارت و مسافرت از طریق مرز کانادا - ایالات متحده است و بخشی از منطقه دو ملیتی بوفالو نیاگارا را تشکیل می دهد.

منطقه بوفالو قبل از قرن هفدهم توسط قبیله بومی ایروک آمریکایی و بعدا توسط استعمارگران فرانسوی سکونت داشت. این شهر در قرن نوزدهم و بیستم در نتیجه مهاجرت ، ساخت کانال اری و حمل و نقل ریلی و نزدیکی آن با دریاچه اری رشد چشمگیری داشته است. این رشد باعث فراوانی آب شیرین و مسیر تجارت کافی به مناطق میانه غربی ایالات متحده شد ، در حالی که اقتصاد خود را برای صنایع غلات ، فولاد و خودرو که در قرن بیستم بر اقتصاد این شهر حاکم بود ، به دست آورد. از آنجا که اقتصاد شهر به شدت به تولید متکی بود ، تغییر شکل صنعتی در نیمه دوم قرن بیستم منجر به کاهش مداوم جمعیت شد. در حالی که برخی فعالیت های تولیدی باقی مانده است ، اقتصاد بوفالو با تأکید بیشتر بر مراقبت های بهداشتی ، تحقیق و آموزش عالی به صنایع خدماتی منتقل شده است که پس از رکود بزرگ ظاهر شد.

بوفالو در ساحل شرقی دریاچه اری ، در راس رودخانه نیاگارا ، در 16 مایلی جنوب آبشار نیاگارا قرار دارد. آغوش اولیه آن از نیروی الکتریکی منجر به لقب "شهر نور" شد. این شهر همچنین به دلیل برنامه ریزی شهری و چیدمان جوزف الیوت ، سیستم گسترده ای از پارک ها که توسط فردریک لاوس اولمستد طراحی شده است ، و همچنین کارهای مهم معماری مشهور است. فرهنگ آن سنت های شمال شرقی و میانه غربی را در هم می آمیزد ، با برگزاری جشنواره های سالانه از جمله طعم بوفالو و جشنواره هنری Allentown ، دو تیم ورزشی حرفه ای (لوگوی بوفالو و بوفالو سابرز) و یک صحنه موسیقی و هنر پررونق و پیشرفت.

سید شهریار حسینی