بوئینگ ورتول سی‌اچ-۴۶ سی‌نایت

CH-46 Sea Knight
	یک سی‌اچ-۴۶ سپاه دریایی آمریکا
کاربری	بالگرد ترابری
کشور سازنده	ایالات متحده
تولیدکننده	وِرتول; بوئینگ وِرتول;
نخستین پرواز	۲۲ آوریل ۱۹۵۸ (V-107)
معرفی	۱۹۶۴
بازنشستگی	۲۰۰۴ (نیروی دریایی آمریکا); ۲۰۱۵ (سپاه تفنگداران دریایی آمریکا);
وضعیت	در خدمت بصورت محدود
کاربر اصلی	سپاه تفنگداران دریایی آمریکا (بازنشسته); نیروی دریایی آمریکا (بازنشسته); نیروی امنیت داخلی ژاپن (بازنشسته); وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا;
ساخته‌شده	۱۹۶۲ تا ۱۹۷۱
تعداد ساخته‌شده	۵۲۴
توسعه‌یافته به	بوئینگ سی‌اچ-۴۷ شینوک

بوئینگ ورتول سی‌اچ-۴۶ سی‌نایت (به انگلیسی: Boeing Vertol CH-46 Sea Knight) ملقب به «شوالیهٔ دریا» یک بالگرد ترابری نظامی سنگین-میانه با آرایش پروانه‌های پشت سرهم با دو موتور توربوشفت است. این بالگرد توسط شرکت وِرتول طراحی و توسط شرکت سامانه‌های بالگردی بوئینگ ساخته شد.[1]

توسعه شوالیه دریا، که در ابتدا توسط شرکت Vertol Model 107 تعیین شده بود ، در سال 1956 آغاز شد. این به عنوان جانشین نسل اول موتور روتور ، مانند H-21 "Flying Banana" ، تصور می شد. مجهز به موتورهای پیستونی در جای خود ، V-107 از موتور توربوشفت ظهور استفاده کرد.

در 22 آوریل 1958 ، نمونه اولیه V-107 اولین پرواز خود را انجام داد. در طی ژوئن 1958 ، ارتش ایالات متحده قراردادی برای ساخت ده هواپیمای استاندارد تولید ، که به عنوان YHC-1A تعیین شده ، براساس V-107 منعقد کرد. این دستور اولیه بعداً به سه YHC-1A کاهش یافت. در طی سال 1961 ، سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده (USMC) ، که در حال بررسی نیازهای خود برای یک بالگرد تهاجمی باری / نیروگاهی با توربین متوسط ، دو توربین بود ، مدل 107M بوئینگ ورتول را به عنوان مبنایی برای ساخت یک موتور روتاری مناسب برای پاسخگویی به آنها انتخاب کرد. نیاز دارد. که به زبان عامیانه به عنوان "قورباغه" و به طور رسمی به عنوان "شوالیه دریایی" شناخته می شود ،

از زمان معرفی آن در زمان جنگ ویتنام تا زمان بازنشستگی در خط مقدم در سال 2014 در سراسر محیط عملیاتی سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده فعالیت می کرد. دریای دریایی توسط USMC برای تأمین حملات حملات هوایی ، شبانه روزی نیروهای جنگی ، تجهیزات و تجهیزات مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه در طی سالهای 2010 توسط MV-22 Osprey جایگزین شد.

USMC همچنین از هلی کوپتر برای پشتیبانی جنگی ، جستجو و نجات (SAR) ، تخلیه تلفات و بازیابی تاکتیکی هواپیما و پرسنل (TRAP) استفاده کرد. شوالیه دریایی همچنین به عنوان هلی کوپتر استاندارد متوسط بالابر نیروی دریایی ایالات متحده قبل از اینکه سرویس آن به تدریج به سود MH-60S Knighthawk در اوایل دهه 2000 خارج شود ، عمل می کرد. چندین اپراتور خارج از کشور نیز روتور کرافت را بدست آوردند. کانادا از شوالیه دریایی استفاده می کرد که به عنوان CH-113 تعیین شده است. این نوع عمدتاً تا سال 2004 در نقش جستجو و نجات (SAR) مورد استفاده قرار می گرفت. سایر مشتریان صادراتی برای این نوع شامل ژاپن ، سوئد و عربستان سعودی بودند. نسخه تجاری روتورکرافت BV 107-II است که معمولاً "Vertol" نامیده می شود.

منابع

Apostolo, Giorgio. "Boeing Vertol Model 107". The Illustrated Encyclopedia of Helicopters. New York: Bonanza Books. 1984. شابک ‎۹۷۸−۰−۵۱۷−۴۳۹۳۵−۷ .

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «CH-46_Sea_Knight». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۲۰.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Apostolo-1] Apostolo, Giorgio. "Boeing Vertol Model 107". The Illustrated Encyclopedia of Helicopters. New York: Bonanza Books. 1984. شابک ‎۹۷۸−۰−۵۱۷−۴۳۹۳۵−۷ .